ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

πάντα επέλεγα λάθος-για μένα- άτομα. αυτός είναι ο καλύτερος που έχω γνωρίσει.νιώθω πως με θέλει γτ όπως λέει είμαι ότι καλύτερο είχε. φοβάμαι ότι έχει βολευτεί με μένα επειδή φέρομαι γλυκά και είμαι τρυφερή. αλλά θεωρώ ότι η τρυφερότητα είναι προαπαιτούμενη σε μια σχέση. νιώθω ότι παίρνω λιγότερα από όσα δίνω και η σχέση γίνεται άνιση. τα είπα, τα διεκδίκησα. αλλά θα ήθελα ο άλλος να είχε σκεφτεί κάποια πράγματα για μένα όπως σκέφτομαι εγώ για εκείνον.(πχ σκέφτομαι να κάνω πράγματα που θα του άρεσαν για να του φτιάξω τη διάθεση ή να μαγειρέψω κάτι που του αρέσει κτλ)εκείνος δε θα το κάνει αν δεν το ζητήσω κ έχω κάπως απογοητευτεί. μετά αναρωτιέμαι μήπως είμαι απαιτητική και παράλογη? πως περιμένω από τον άλλον να σκεφτεί κάτι που δεν έχω ζητήσει? . πόσο λεπτή είναι η γραμμή μεταξύ του "δέχομαι τον άλλον όπως είναι" και "ρίχνω τα στάνταρ μου". εχω σκεφτεί να το τελειώσω και μετά έρχεται η σκέψη πως είναι η καλύτερη συμπεριφορά που έχω δεχτεί και θα είμαι αχάριστη αν τον αφήσω.σε αυτό το σημείο σκέφτομαι μήπως έχω γερά θέματα αυτοπεποίθησης και χρειάζομαι ειδικό.