ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σχεδόν 3 χρόνια κόλλημα μαζί σου. Κανείς δεν είπε τίποτα ποτέ. Φεύγω για τα ξένα. 2 ημέρες πριν φύγω σου λέω να βγούμε για καφέ. έχω τη σιγουριά της φυγής και γενικά νιώθω ότι απλά θα βγούμε «σαν φίλοι». Βγήκαμε και μιλήσαμε για οτιδήποτε άσχετο.Εσύ όμως έδωσες ξεκάθαρα σημάδια ότι κάτι συνέβη μέσα σου όταν με είδες. Όταν αποχαιρετιζόμασταν μου κρατούσες το χέρι, δε με άφηνες να φύγω. Συνεχίζουμε όμως και μιλάμε για άσχετα. Φεύγω. 5 μήνες στα ξένα μιλούσαμε κάθε μέρα σχεδόν, μέσω διαδικτύου. Έγινες μέρος της καθημερινότητας μου.Επιστρέφω Ελλάδα και χάνεσαι. Τι συνηθισμένο. 2 μήνες αφότου έχω γυρίσει, ζητάς να βγούμε. Και τι ζητάς? ΣΕΞ μόνο ΣΕΞ. Κι εγώ μέσα μου υπέφερα...Κι αφού θέλησα να προστατέψω τον εαυτό μου από κάτι περισσότερο μαζί σου, μου ζητάς και το λόγο. Απλός κύριε, ήμουν και είμαι ερωτευμένη μαζί σου.Κι εσύ τι έκανες τρόμαξες με το συναίσθημα και έφυγες...Νόμιζες ότι εσύ φταις που ήρθε το συναίσθημα. Όχι δε φταις εσύ τα συναισθήματα έτσι είναι, δε τα ρωτάει κανείς πότε έρχονται και πότε φεύγουν. Ένα χρόνο σχεδόν μετά και δε μιλάμε. Σε σκέφτομαι όμως πού και πού. Θέλω να είσαι καλά και να ξαναπιστέψεις στο συναίσθημα. Αυτό.