ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω τρομερό κόμπλεξ με την εμφάνιση μου...Ντρέπομαι να βγω έξω.Όχι γιατί έχω άσχημο σώμα ή κάτι άσχημο στο πρόσωπο μου.Απλά δεν είμαι αυτό που θα ήθελα.Εννοώντας ότι διαφερω τόσο πολύ από τους συνομήλικους μου , εγώ είμαι 18.Μου την σπάει που φοραω γυαλιά για αστιγματισμό ,καθώς δεν μπορώ να δίνω λεφτά για φακούς δηλαδή οχι οι γονείς μου,δεν είμαι ανεξάρτητη.Από μικρή ένιωθα μειονέκτηκα για το γεγονός ότι φορούσα γυαλιά. Καθώς ζω σε μικρό χωριό με μετρημένα άτομα, ήμουν ή μόνη που φορούσε και ένιωθα κάπως μειονεκτηκα με την σύγκριση του εαυτού μου ως πρως τους συνομιλήκους μου.Τώρα δεν μπορώ να πω πως νιώθω έτσι απλά δεν μου αρεσω με τα γυαλιά.Επίσης ντρέπομαι για το ντύσιμο μου καθώς φοραω όλο τα ίδια και τα ίδια και έχω κατακτηθεί πολλές φορές από ότι έμαθα πίσω από την πλατη μου για το θέμα αυτό. Όμως και πάλι λόγο οικονομικού δεν μπορώ να το λύσω.Ακόμη έχω σχεδόν ανύπαρκτο στήθος και δυστυχώς αυτό δεν διορθώνεται, παρόλο που έχω ελάχιστα παρα πάνω κιλά στήθος καθόλου...Τέλος δεν αντέχω την σύγκριση με ομορφότερες απο εμένα. Το παραδεχομαι ζηλεύω.Σκέφτομαι αυτήν γιατί να έχει π.χ αυτά τα μάτια ,το ύψος,πρόσωπο κι εγω όχι.Νιωθω πως ακόμη κι αν αλλάξω ,ως πρως αυτά που σας προαναφερα δεν θα μου αρεσω γτ υπάρχουν μακράν καλύτερες από εμένα.Νιώθω πως είμαι εγκλωβισμένη μέσα σε κάτι που δεν μου αρέσει και δεν μπορώ να αλλάξω.Και δυστυχώς αυτό επηρεάζει και την καθημερινότητα μου,την διάθεση μου,την σχέση μου με τους άλλους ανθρώπους.