Υπερδραματοποίηση+υπερανάλυση=καταστροφή.
9.11.2017 | 23:48
Κομπλικειτιντ
Γνωρισα ενα παιδι πριν δυο εβδομαδες, του αρεσα, μου αρεσε με φλερταρε και εν τελη μου βγηκε κ ενα βραδυ και καναμε κατι ( φιληθηκαμε). Μετα συνεχισαμε να μιλαμε βγηκαμε δυο φορες ραντεβου πηγαινε καλα κ με εκανε να νιωθω πολυ ομορφα γενικα, το θεμα μου ομως ηταν πως στο δευτερο ραντεβου μου ειπε οτι του ειχα λειψει απο την προηγουμενη φορα και εγω εκει σκαλωσα πολυ γτ δεν ενιωθα τιποτα παραπανω! Ετσ,ι αφου το σκεφτομουν ολο το βραδυ κ αφου μου ειπε καποιες επιπλεον ατακες κ φρικαρα ακομα πιο πολυ το επομενο βραδυ του ειπα οτι θελω να μιλησουμε κ ετσι ημουν απολυτα ειλικρινης και καταληξαμε στο να το ληξουμε. Εγω ομως, εχω στενοχωρηθει αρκετα γιατι πιστευω πως εκανα μεγαλο λαθος που το εληξα γιατι ηταν παρα πολυ νωρις να νιωθω κατι για εκεινον μιας που τωρα γνωριζομασταν συν οτι δεν ειχα ξαναγνωρισει τοσο σωστο ατομο μεχρι στιγμης. Τωρα προφανως δεν ξερω τι να κανω ειχα σκεφτει να του στειλω αλλα δεν το εκανα. ΔΩΣΤΕ ΜΟΥ ΤΑ ΦΩΤΑ ΣΑΣ, ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ !!Να σημειωθει οτι δεν εχω κανει ποτε σχεση κ δεν ειχε τυχει να αρεσω σε καποιον εδω και πολυ καιρο οποτε μ ηταν δυσκολο γενικα να συνηθισω κ οταν ακουσα την ατακα κλειδωσα φουλ κ ενιωσα οτι αν το συνεχισω θα ηταν σα να τον κοροιδευω καπως.
3