ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
22.11.2016 | 01:30

Κώστα...

Όταν σε πρωτοείδα αμέσως μου κίνησες την περιέργεια. Ο τρόπος κοίταζες, ο τρόπος που έπινες τον καφέ σου, ο τρόπος που κάπνιζες, το μυστήριο βλέμμα σου, η κάθε σου κίνηση ήταν πολύ όμορφη. Σε πέτυχα και άλλες φορές και ήθελα πολύ να σε γνωρίσω. Τελικά βρήκα ευκαιρία και σου μίλησα και την επόμενη φορά ξανά και την μεθεπόμενη ξανά μέχρι που ανταλλάξαμε κινητά. Σε κάθε περίσταση ήξερες να συμπεριφέρεσαι. Να είσαι ευγενικός, να βγάζεις εκλεπτυσμένο χιούμορ, να γίνεσαι κάφρος σε σημείο shocking, να χρησιμοποιείς τόσο πλούσιο λεξιλόγιο, να γίνεσαι θρασύς άμα χρειαστεί, να είσαι τόσο προσαρμοσμένος για κάθε περίσταση. Εκείνο που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι ενώ είσαι πρακτικός άνθρωπος είχες πολύ καλή αντίληψη σε διάφορες συναισθηματικές καταστάσεις στις οποίες ήξερες πάντα να μετριάζεις τα λεγόμενά σου. Όμως υπήρχε κάτι που όταν ερχόταν εκεί το θέμα πάντα άλλαζες την συζήτηση. Ξεκινήσαμε να έχουμε μια σχέση η οποία δεν ήταν ξεκάθαρη ωστόσο εσύ ήσουν ξεκάθαρος μαζί μου. Μου είπες χαρακτηριστικά "Μην επενδύσεις την ψυχή σου σε 'μένα, δεν είναι η κατάλληλη στιγμή και στο λέω με κάθε ειλικρίνεια". Σε πίστεψα. Αλλά η γοητεία σου ήταν τόσο δυνατή που δεν μπορούσα να σου αντισταθώ. Ήθελα να σε γνωρίσω κι'άλλο, να σε κατακτήσω και να με κάνεις δικιά σου. Μια μέρα είδα στο σπίτι σου χαρτιά παρόμοια με αυτά που κρατούσες και έγραφες όταν σε πρωτογνώρισα. Σε ρώτησα τι είναι και δίστασες να μου απαντήσεις. Έπειτα κατάφερα και έμαθα ότι ασχολείσαι με την ποίηση αν και καμία σχέση δεν έχει το πτυχίο σου με αυτό. Με άφησες να τα διαβάσω. Όταν διάβασα κάποια από αυτά ένιωσα μέσα μου περίεργα. Ορισμένα ήταν τόσο δύσκολα στην αποκρυπτογράφηση επειδή ήταν γραμμένα με ένα προσωπικό στυλ και γεγονότα από την ζωή σου που μόνο εσύ ξέρεις. Αλλά ορισμένα ήταν τόσο κατανοητά και τόσο έντονα γραμμένα που πρώτη φορά στη ζωή μου ένιωσα τέτοια συγκίνηση από ένα γραπτό και μόνο. Κάθε φορά που κάναμε έρωτα και ξάπλωνες πλάι μου ένιωθα ότι δεν σε είχα κερδίσει παρόλο που με αγκάλιαζες και με κοιτούσες με το υπέροχο χαμόγελό σου. Θα ήθελα τόσο πολύ να είμαι αυτή που θα σε συντροφεύει. Μα χρόνο με το χρόνο η περίεργη σχέση που είχαμε ξεθώριασε και μια μέρα έφυγες. Το ήξερα από πιο νωρίς. Μου ήσουν ξεκάθαρος άλλωστε.Κώστα, να ξέρεις ότι είσαι ότι πιο όμορφο έχω γνωρίσει. Και από 'μέσα και από έξω. Θα ήθελα πολύ να σε κερδίσω αλλά χωρίς εγωισμούς και χωρίς περηφάνιες μπορώ να το πω ότι είσαι ασυμβίβαστος ως προς τα συναισθήματά σου και ότι πρώτη φορά ένιωσα κάποιον που να αξίζει να δώσεις γι'αυτόν. Μακάρι να ήμουν εγώ αυτή που θα κέρδιζε μια θέση δίπλα σου. Δεν ξέρω πόσο πόνεσες στη ζωή σου αλλά τέτοιο δυνατό χαρακτήρα δεν έχω ξαναγνωρίσει. Το ξέρω ότι δεν με αγάπησες αλλά η αγάπη σου για τη ζωή είναι κάτι που δεν το έχω ξαναδεί σε κανέναν άλλο.Μακάρι να ήμουν εγώ αυτή.Να είσαι καλά και σου εύχομαι όλα τα χαρούμενα στη ζωή σου.
 
 
 
 
Scroll to top icon