11.7.2013 | 00:56
κουραστηκα..
ειμαστε τοσο καιρο χωρισμενοι... εξακολουθεις να μου λειπεις αλλα το εχω κρυψει μεσα μου και προσπαθω οσο μπορω να μην το εξωτερικευω. δε θες να ξαναειμαστε μαζι γιατι δεν βγαζει καπου διοτι ειμασετ σε αλλη φαση ζωης και το κατανοω αλλα σου λειπω κιολας, και θες να με βλεπεις που και που να πηγαινουμε για κανενα καφε. εγω απο τη μια το αποφευγω οσο μπορω γι αυτο εχω να σε δω και δυο μηνες, γιατι δεν εχει νοημα απλα να σε δω για 2 ωρες, απ την αλλη μου λειπεις και θελω καποια στιγμη να συναντηθουμε. δεν ξερω τι να κανω κι ερχεται και καλοκαιρι που θα ηθελα να ειμαι μαζι σου και μου λειπουν τα βραδια μας στον καναπε με ταινιουλα κι αγκαλιες και γενικα εχω αναγκη απο αγαπη. τη δικη σου αγαπη, να νιωσω οτι εισαι διπλα μου, οτι μ αγαπας, να μη με νοιαζει τιποτα αλλο. κι ομως δε μπορει ν αλλαξει τιποτα κι εγω μενω εδω παρεα με το λαπτοπ και αλλη μια φορα χωρις εσενα.
