ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

γιατι πρεπει ο ερωτας να ποναει τοσο πολυ...γιατι καθε φορα συμβαινει το ιδιο και καταληγω παλι μονη,ποτε θα το ζησω? κουραστηκα να ειμαι λυπημενη.....κουραστηκα να μη βρισκω ανταποκριση....κουραστηκα να κυνηγαω σκιες ...κουραστηκα να κουραζομαι..εξαπατω τον εαυτο μου οτι θελει τοσα πραγματα, με πειθω να ειμαι δυναμικη και ανεξαρτητη,να αγαπω και να φροντιζω τον εαυτο μου,να βαζω πανω απο ολα εμενα.Αλλα ξερω οτι το μονο που θελω ειναι εσενα ,να μοιραζομαι τα παντα μαζι σου,να σου δινω οτι εχω και δεν εχω..πως γινεται να θελω κατι τοσο ομορφο και να μη συμβαινει?η οργη για τα ομορφα ειναι πιο επικινδυνη απο οτι για τα ασχημα,σε τυλιγει σε πνιγει ριζωνει μεσα σου και σε αλλαζει,σε φθειρει αργα ...αντι γι αυτο θα βγω ισα ισα για να μην σε σκεφτομαι,θα κανω σεξ με την ελπιδα να ξεχασω το κορμι σου,θα σηκωθω το πρωι και θα βαλω το κοστουμι μου να παω σε μια δουλεια που την κανω για το status..ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΓΑΠΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΥΤΟ..ο παραλογισμος των ημερων ..ξερω τι χρειαζομαι για να μαι καλα ισως και ευτιχισμενη,ειναι λιγα και απλα πραγματα που ομως δεν τυχαινουν κι οσο προσπαθεις δεν ειναι στο χερι σου..κι ετσι κανω τα πολυπλοκα πραγματα που ειναι στο χερι μου κι ετσι κανω και τη ζωη μου δυσκολη ..η τυχη ειναι απλο πραγμα ξεκαθαρο η θα κατσει η οχι,κι οσο δεν καθεται ποναει...μπαινω σε ενα δωματιο και τα βλεμματα γυρνουν επανω μου,το ξερω πως ειμαι ομορφη τι να το κανω ομως??κανενα απο αυτα τα βλεμματα δεν ειναι δικο σου και για μενα μονο αυτο εχει σημασια..το ξερω πως ειμαι εξυπνη πως θα βρω μια δουλεια αντιστοιχη των ικανοτητων μου γιατι θα το κυνγησω και ειμαι ικανη αλλα τι να το κανω?? οταν δεν θα μοιραζομαι τους προβληματισμους μου η δεν θα απολαμβανω τις απολαβες της μαζι σου..το ξερω πως ειμαι νεα και θα γνωρισω πολλα ατομα ακομα μα εγω θελω μονο εσενα και κανεναν αλλο..σιχαινομαι το σεξ επειδη δεν ειναι μαζι σου,μ αγγιζουν και αηδιαζω..σε θελω απεγνωσμενα..νεα εξυπνη ομορφη μου λενε τι σου λειπει?το πιο βασικο παιδια ο ερωτας,δεν εχω αγαπηθει ποτε απο καποιον που εχω ερωτευτει δεν ειχα ποτε μια σοβαρη σχεση κι αυτο σε αφηνει κενη ,σε πληγωνει οσο δε φανταζεσαι και μετα σε αδειαζει,και πιστευεις οτι μαλλον κατι εκανες και δεν αξιζεις κατι τοσο ομορφο..οτι εσυ αξιζεις μοναξια και αδιαφορια..δεν μπορεις να ηρεμησεις σαν ανθρωπος αν δεν εχεις αγαπηθει,δεν μπορεις να ολοκληρωθεις και μενεις κενος και μισος και αθλιος...ημουνα σιγουρη οτι θα με ξεχασεις οτι θα αδιαφορησεις οτι θα βγεις απο τη ζωη μου τοσο αθορυβα οσο οταν μπηκες αθορυβα και ξαφνικα...γιατι να εχω παντα δικιο..δεν μπορω να φανταστω μια ζωη τοσο αδεια απο αγαπη,ασ το ζησω εστω και μια φορα και μετα ας πεθανω αλλα θελω να το ζησω και θελω να το ζησω μαζι σου ..ερχεται η ανοιξη το καλοκαιρι η πλαση ολη πλημμυριζει απο φως και χρωματα και μεσα μου σκοταδι..εξαιτιας σου μισω τα καλοκαιρια για ολα αυτα που θα μπορουσαμε να ζησουμε μαζι και δεν ριχνεις ενα βλεμμα,δε στελνεις ουτε ενα μηνυμα,ειναι σαν να μην υπαρχεις κι ετσι δεν υπαρχω ουτε εγω..απλα,ευλογως και απολυτα