ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η ιστορια μου εχει ως εξης.. Τον γνωρησα πριν πολλα χρονια, μου αρεσε πολυ, βγηκαμε, κοιμηθηκαμε μαζι. Σημερα, 5 χρονια μετα, συνεχιζουμε να κοιμομαστε μαζι καθε δυο εβδομαδες, να μιλαμε ομως μερα παρα μερα, να συμβουλευουμε ο ενας τον αλλο κτλ αλλα να ζουμε τις ζωες μας χωριστα. Ειμαστε δυο ανθρωποι που γνωριζομαστε πολυ καλα, κανουμε απιστευτο σεξ και δεν εχουμε βαρεθει ακομα ο ενας τον αλλο μετα απο τοσο καιρο. Πλεον και εδω και 2 χρονια εχει μια αλλη κοπελα στη ζωη του επισημα αλλα εμεις ειμαστε λες και δεν εχει αλλαξει ποτε τιποτα. Ειναι πολυ αρρωστο αυτο και με τρωει καθημερινα και η ζηλεια και οι τυψεις αλλα μετανιωνω αφορητα που δεν εχω πει ποτε σε αυτον τον ανθρωπο οτι θελω περισσοτερα απο ενα κρεβατι απο φοβο μη με απορριψει. Δε μπορω να καταλαβω ουτε γιατι μενω εγω σε αυτην την κατασταση ουτε γιατι μενει και αυτος. Ειναι συνηθεια? Ειναι το καλο σεξ? Ειναι συναισθηματα η μηπως εγωισμος? Το μονο που ξερω ειναι οτι εγω κολλαω και αυτος προχωραει ενω το μονο που ηθελα ηταν να προχωρησουμε μαζι..