1.3.2014 | 21:18
κριμα
τη χθεσινη μερα την σκεφτομουνα απο περυσι. καμια σχεση δεν ειχε με οτι ειχα φανταστει. κλασικα.σκεφτομουν ολα τα σεναρια, τι θα λεγαμε, τι θα ειχε γινει, τι θα γινοταν την τελευταια παρασκευη πριν φυγω...και τωρα, θα φτιαξω μονη μου τη βαλιτσα, θα φυγω χωρις ουτε ενα αντειο, ενω περυσι ησουν ο μονος που χαρηκε. ο μονος με τον οποιο γιορτασα αυτη την επιτυχια αληθινα. λαμπανε τα ματια μας οταν κοιταζομασταν. αυτα τα ματια σου.. ολοι λενε για το 'τριημερο'. αν εχω κανονισει κατι, αν θα ντυθω, 'πού τελεια θα γιορτασεις πριν φυγεις απο ελλαδα;' χεστηκα για το τριημερο. θα φυγω και δεν θα σε ξαναδωη ιστορια μας με διελυσε, αληθεια. ειμαι τοσο κοτα, φταιω για τοσα που δεν τολμαω να κανω καποια κινηση, μου λειπεις τοσο. αυριο παλι εδω θα γραψω αυτα που θελω να σου πω...