ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΟΟΟοσο ερωτευμενη και αν ειμαι με καποιον, οσο μεγαλο κολλημα και αν εχω φαει μαζι του, αν συνειδητοποιησω οτι αυτος παιζει μαζι μου, οτι βγαινει με αλλες, οτι εχει επαφες με την πρωην του κλπ, απομακρυνομαι χωρις δευτερη σκεψη απο εκεινον και δεν ξαναασχολουμαι. Δεν βαζω ως προτεραιοτητα μου καποιον, ο οποιος δεν με βλεπει ως δικη του προτεραιοτητα. Οταν καποιος γουσταρει πολλες, μαλλον δεν ξερει τι θελει. Ε, δεν εχω καμια δουλεια εγω να μπλεχτω με εναν τετοιο ανθρωπο. Ουτε θα παρακαλεσω, ουτε θα ικετευσω να ειναι αποκλειστικα μαζι μου, ουτε τιποτα. Ποτε κανεις δεν ερωτευτηκε με το ζορι. Αν εκεινος δεν ειναι ερωτευμενος μαζι μου, θα βρω καποιον αλλον που να με ερωτευτει και να τον ερωτευτω και γω. Δεν χαραμιζω τον χρονο μου για καποιον που δεν ξερει τι θελει. Δεν αξιζει να επιμενετε με καποιον που δεν σας θελει, ή που σας θελει μαζι με αλλες 10. Μονο τον εαυτο σας υποτιματε, οταν επιμενετε και προσπαθειτε να κερδισετε το ενδιαφερον καποιου με το ζορι. Δειξτε το ενδιαφερον σας, διεκδικηστε τον αλλον, αλλα μεχρι ενα σημειο. Αν δεν ανταποκρινεται, σταματηστε να ασχολειστε. Ο ερωτας, οταν ειναι αμοιβαιος, ειναι πολυ ωραιος, αλλα ΔΕΝ ειναι το παν στη ζωη. Μπορουμε να ειμαστε ευτυχισμενοι και χωρις αυτον. Μην συνδυαζετε την ευτυχια σας παιδια με ενα συγκεκριμενο προσωπο. Αυτο ειναι το λαθος που πολλοι κανουμε και το οποιο αποβαινει καταστροφικο για μας. Μονοι μας καθιστουμε καποιον το παν στη ζωη μας. Και αντιστοιχα, στο χερι μας ειναι να παψουμε να τον βλεπουμε ως το παν στη ζωη μας. Γι' αυτο βαλτε τελος στα παρακαλητα, στις ικεσιες και γενικα μην διεκδικειτε καποιον/α για πολυ καιρο. Αν καποιος θελει, θα ανταποκριθει συντομα. Αν βλεπετε να εχει δευτερες σκεψεις, προφανως δεν ψηνεται και τοσο. Ε και? Τι εγινε? Δεν θα πεθανουμε κιολας. Βαρεθηκα να αναρωτιεμαι γιατι εισαι μια ετσι μια αλλιως, βαρεθηκα να απορω γιατι δεν κανεις πιο ξεκαθαρη κινηση, βαρεθηκα να στενοχωριεμαι που μιλας και με αλλες, βαρεθηκα να προσπαθω να καταλαβω γιατι διατηρεις επαφες με την πρωην σου, εφοσον μου ειχες πει οτι δεν θελεις να τα ξαναβρεις μαζι της. Δεν θα κατσω ομως να σπασω αλλο το κεφαλι μου. Δεν με αφορα τιποτα απο ολα αυτα. Το μονο που με αφορα ειναι το συμπερασμα που προκυπτει απο τα παραπανω, δηλαδη το οτι ΔΕ ΜΕ ΘΕΣ. Και αφου δε με θες, θα σε απαλλαξω απ' την παρουσια μου. Και δεν θα εχει γυρισμο η αποφαση μου. Δεν προκειται να με ριξεις, αν σε ενα μηνα με παρεις και μου πεις οτι σου ελειψα. Γιατι αν οντως σε πειραζε που με εχασες, θα ειχες φροντισει να μη σε χασεις. Και αν το κειμενο μου βγαζει εναν θυμο, δεν ειναι επειδη δε με θες. Οχι, δεν με πειραξε αυτο. Με πειραζει που βλεπω οτι τοσοι πολλοι ανθρωποι γυρω μου επιλεγουν εντελως συνειδητα και χωρις τυψεις να κοροιδευουν αλλους ανθρωπους, να υποκρινονται πραγματα που δεν νιωθουν και να τους δινουν ψευτικες ελπιδες. Και καθεσαι εσυ και χανεις χρονο απ' τη ζωη σου ελπιζοντας οτι κατι θα ξεκινησει μ' αυτον, ενω αυτος πολυ που χεστηκε για σενα. Ενω αν ο αλλος στο ειχε δειξει απ' την αρχη οτι δεν γουσταρει, δεν θα ειχες κατσει να χασεις το χρονο σου. Ειναι κριμα καποιος να σου φερεται ετσι ασχημα. Αλλα δεν πειραζει. Τα λαθη των αλλων δεν με αφορουν πλεον. Ας αναρωτηθουν εκεινοι γιατι φερονται ετσι. Δεν θα κατσω να σκασω ΚΑΙ για αυτο.