6.2.2015 | 03:50
Κρίμα ρε μωρο μου
Ωραια μωρο μου σε αγαπάει με κάποιο περίεργο τροπο τη λατρεύεις με εξίσου περίεργο τροπο. Αλλα σε νοιάζεται οσο εγω; Σε προσέχει; Σε ψάχνει παντού; Σου αφήνει τον χώρο σου να ζεις όπως σου αρέσει; Σε πονάει άραγε; Ρε μωρο μου τι κρίμα να μη σε δω καθόλου. Τι κρίμα το παιχνίδι σου να τελειώσει εδω. Θέλω κι άλλο.. Μη με αφήσεις στα σκοτάδια μου ρε η δικιά σου ματια με εκανε να φωτίζω για λιγο. Μη με αφήσεις σε θέλω πολυ. Με απεφυγες και θα μαστε σαν ξένες όσο περνάει ο καιρός. Αλλα δεν είμαστε και τόσο ξένες οσο θα πρεπε ε; Μου δείξεις λιγο ποια εισαι και ας μη το θέλες. Ξεκολλα πια απο το μαρτύριο σου. Χίλιες αγκαλιές θα σου χαρίσω να ρθεις να βασανιστουμε μαζί. Γλυκά. Ελα να σε δω λιγο κανε κατι δεν αντέχω να μιλάω για σένα δε με ακούει κανεις αλήθεια. ελα να με ακούσεις εσυ. Ειμαι μονη μου δεν θέλω τιποτα λιγότερο κ τιποτα περισσότερο απο σένα. Σε ένιωσα όμως και ας μη το πιστεύεις. Αύριο θα φτιάξω κατι για σένα που δε μάθεις ποτε, που ποτε δε θα έρθει στα χέρια σου. Αλλα θα ειναι δικό σου. Όπως κι εγω.!