ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πέρυσι το καλοκαίρι η αλήθεια ήμουν ποιο χάλια ψυχολογικά. Η αδερφή μου, μου λέει εχθές " το περσινό καλοκαίρι ήσουν σαν την μεγάλη Παρασκευή, και θυμάμαι είχα βάλει τα κλάματα μπροστά σου γιατί δεν μου έδινες σημασία". Φέτος είμαι καλύτερα.σκατα είμαι, απλά έχω μάθει να το κρύβω, μόνο ο μπαμπας μου με βλεπει που είμαι σκατα με ρωτάει τι έχω αλλά με την μια του χαμογελάω και του λέω τίποτα μπαμπά. Είμαι χάλια, κάθε πρωί και βράδυ βάζω τα κλάματα. Δεν είμαι χαρούμενη καθόλου.Νιώθω τόσο αδύναμη.Πόσο δύσκολο είναι τελικά όταν σου λείπει πολύ κάποιος, ενώ αυτός ο κάποιος παίζει να μη σε σκέφτεται καν. Πόσο άσχημο, πόσο άδικο.