7.11.2013 | 16:01
κριση.
Οχι οικονομικη. Η οικονομικη δεν με νοιαζει. Με αγγιζει αλλα δεν με νοιαζει. Αυτη στοχευει επι το πλειστον στα υλικα αγαθα. Εμενα αλλα ειναι που με νοιαζουν. Και πρεπει να νοιαζουν και ολους μας. Η κριση στις ανθρωπινες σχεσεις ειναι αυτο που πρεπει πρωτα να διορθωθει. Η κριση στις ψυχες μας. Εχουμε καταντησει -μαλιστα, καταντησει- να ειμαστε αβουλα, αναισθητα και απανθρωπα ρομποτακια. Μην κλεινεις τα ματια, ειναι η αληθεια. Δεν μιλαμε μεταξυ μας, δεν θελουμε να ακουσουμε κανεναν. Δεν γυρναμε να κοιταξουμε τον αλλο στα ματια, στα ματια κοιτανε οσοι ενδιαφερονται. Δεν μας ενδιαφερει να γνωρισουμε τον κοσμο γυρω, μας νοιαζει μοναχα ο δικος μας -και οχι με την καλη εννοια. Εχουμε κλειστει στην μικρη γυαλα μας...οχι, δεν ειναι γυαλινη. Μακαρι να ηταν γυαλινη, γιατι τοτε θα μπορουσε να σπασει. Ισως ειναι πλαστικη, οπως τα πιατια της οικογενειας που μενει διπλα στον καδο σκουπιδιων πιο κατω. Μα ειναι αδεια. Κι αυτα και η γυαλα μας. Γιατι και μεις σιγα, σιγα χανομαστε. Χανουμε τους ιδιους μας τους εαυτους και δεν αντιδραμε. Και πως να αντιδρασουμε με αυτη την αδρανεια που επικρατει γυρω;Δεν χρειαζοντε πολλα, λιγα και καλα. Αυτο που εχουμε για σιγουρα, ειμαστε εμεις. Ας μην αφησουμε να μας το παρουν. Καλο ειναι να αρχισουμε να ενδιαφερομαστε, καλο ειναι να αρχισουμε να βοηθαμε. Δεν θα σου πω το "πρεπει" γιατι εκ φυσεως δεν αντεχω αυτη τη λεξη, θα σου πω το χρειαζεται, γιατι αυτο ταιριαζει. Χρειαζεται να αλλαξουμε σταση ζωης. Ειναι αναγκη. Για σενα, για μενα, για μας.