ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 16 ετών και ποτέ μου ως τώρα δεν είχα σχέση. Όχι ότι με νοιάζει πραγματικά, έχω να κάνω πολλά δημηουργικά πράγματα αντί να ασχολούμαι με έρωτες. Ήμουν λοιπόν εντελώς ξένιαστη μέχρι που μπήκε ένας άνθρωπος στη ζωή μου. Αυτός είναι 35 (ξέρω, αρκετά μεγάλος), το πως γνωριστήκαμε αφήστε, μεγάλη ιστορία. Τέλος πάντων δεν τον έβλεπα ποτέ ερωτικά αφού ποτέ δε με έλκυαν οι μεγαλύτεροι, όπως επίσης δε με έβλεπε κι ο ίδιος ερωτικά. Μιλάμε μήνες τώρα και συνειδητοποιήσαμε ότι σαν άνθρωποι ταιριάζουμε, έχουμε μερικά κοινά και θα μπορούσε να πει κανείς ότι βρήκα την αδερφή ψυχή μου. Μιλώντας το πήγαμε και στο ερωτικό, παρασυρθήκαμε ο ένας από τον άλλο (δε με παρέσυρε εκείνος μόνο, φταίω κι εγώ). Τώρα θα πείτε, σε προσεγγίζει για να σε πηδήξει. Ναι, το έχω σκεφτεί, έχω σκεφτεί τα πάντα (μιας και είμαι λίγο παρανοϊκή), όμως δε μου έχει δείξει κάτι τέτοιο, έστω και για πλάκα να το έκανε, ξεκόβω χώρις δεύτερη σκέψη! Του έχω ξεκαθαρίσει ότι εγώ με έρωτες δε μπλέκω από τέτοια ηλικία κι ότι σύντομα εάν δημηουργίσουμε μια σχέση ανάμεσά μας θα έχει ανάγκη από σεξ. Σεξ δε κάνω με τίποτα από τώρα είπα. Μου είπε δε τον νοιάζει το σεξ, φτάνει να μοιράζεται τα συναισθήματά του μαζί μου επειδή έχουμε δεθεί εξαιρετικά και πιστεύει πως είμαι ώριμη για την ηλικία μου. Έπειτα σκέφτηκα ότι θα μπορούσε να με απατήσει για να ικανοποιήσει τις σεξουαλικές του ανάγκες, όμως πριν καλά καλά του το εκφράσω αυτό, μου είπε αν σκέφτεσαι την απάτη καλύτερα να σταματήσουμε εδώ. Εξακολουθώ να μη θέλω σχέση όμως κάτι με τραβάει σε εκείνον! Δε ξέρω ακόμα τι να κάνω, μακάρι να περάσει όλο αυτό, αλλά είναι τόσο δυνατό και λέω στη ψυχή μου. βαθιά μέσα μου, ΠΡΕΠΕΙ.