15.12.2012 | 23:55
λα καταστασιόν τρε απελπιστίκ.
ναι λοιπόν νιώθω μια τεράστια μοναξιά και πλήξη! δουλεύω πάρα πολλές ώρες, και θέλω μετά απο μια δύσκολη μέρα να με περιμένει κάποιος. Να ανακαλύπτουμε μαζί νέα μέρη (γιατί έχω βαρεθεί τα ίδια και τα ίδια), να γελάμε, και να ταιριάζουμε! Όμως όταν είσαι δουλειά-σπίτι σπίτι-δουλειά που να τον βρεις? Και τότε οργιάζουν τα τέρατα του παρελθόντος γιατί κάτα κάποιο τρόπο σε βγάζουν απο αυτή την πληκτική ζωή σου. Δημιουργώντας συναισθήματα θυμού, στενοχώριας,χαράς κλπ ! Όπως και να χει σου υπενθυμίζουν ότι είσαι ανθρώπινο ον και όχι ρομποτάκι!Θέλω κάτι αναπάντεχο απροσδόκητο και υπέροχο να συμβεί! να ξεχάσω και κούραση και να φύγει αυτή η μιζέρια απο πάνω μου!