15.9.2015 | 21:54
Λαβύρινθους που φτιάχνουμε...
ή που μας επιβάλουνκαι τρέχουμε από δαίμονες,ιδέες έμμονες κι ανθρώπους.Μας τρώει κάτι μέσα μαςκαι χάνουμε τη μπέσα μας.Κι αυτοί που δεν αντέξαμεκαι καταρρεύσαμε στα ψεύτικα του κόσμου,οι πιο ακριβοθώρητοι,σκληροί, σχεδόν αόρατοιμπορέσαμε να γίνουμε,για να μείνουμε καθ` ένας ο εαυτός του.Τι κι αν δεν μου μιλάς πια,τι κι αν δεν έχω ούτε σένα,είμαι κι εγώ που δεν τα λέω σε κανένα.Τι κι αν δεν μου μιλάς πια,τι κι αν δεν έχω ούτε σένανα δίνεις σάρκα σε νοήματα χαμένα,με ένα βλέμμα.