Λεωφορείο

Δεν είμαι αγενής, ούτε μου αρέσει καυγαδίζω. Αλλά αυτό το αστείο με τους ηλικιωμένους στο λεωφ και λοιπά μέσα μαζικής μεταφοράς έχει καταντήσει ΑΗΔΙΑ. Έβγαλα το γύψο πριν 2 μέρες και καθόμουν , με αποτέλεσμα να μου ορμήσουν 2 άνθρωποι κάποια ηλικίας, οτι κάνω πως δεν τους βλέπω, ότι κοιτάω έξω κτλ κτλ. Πέρα από το ρεζίλι σε όλο το λεωφορείο , φώναξα. Αργότερα ένιωσα άσχημα, αλλά μου είπανε ε και τι δεν το λες ότι είχες το πόδι σου και φώναξα αν έπρεπε να το κολλήσω στο κεφάλι μου! Ρε παιδιά, έλεος. Και το πόδι μου να μην είχα θα μπουρούσε να πονάει η κοιλιά μου ή απλά να μην ήθελα να σηκωθώ. ΛΙΓΟΣ ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΝΕΑ ΠΑΙΔΙΑ . Δεν είναι τρόπος αυτός να απαιτεί κανείς κάτι, ο σεβασμός κερδίζεται. Και μπορεί να έχω όλη την καλή διάθεση να σηκωθώ, αλλά με αυτό τν τρόπο ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΠΙΑ. Δάκρισα, ειλικρινά, μου χάλασε η μέρα...

IoannaSpyr

24.3.2017 | 03:12

τι σκατιφλωρος εισαι εσυ αγορι μου. Δακρισα λεει

| Μόνιμος σύνδεσμος

Ανώνυμος

23.3.2017 | 04:02

ΜΕτά γιατί τους λέμε κωλόγερους. Ήμουν άρρωστος και γυρνούσα απο τη σχολή με το λεωφορείο αφού είχα πάρει άδεια. Ζαλιζόμουν και δεν υπήρχε θέση να καθίσω. Δεν τολμούσα να ζητήσω να σηκωθεί κάποιος καθώς καθόντουσαν όλοι οι ηλικιωμένοι και οι νέοι είμασταν όλοι όρθιοι. Σε κάποια φάση αφού ζαλιζόμουν πολύ ζήτησα απο κάποιον κύριο να καθίσω επειδή δεν αισθανόμουν καλά και άρχισε να μουρμουρίζει. Λοιπόν μετά απο λίγο, γίνομαι κάτασπρος, μουδιάζω και χάνω τις αισθήσεις μου πέφτοντας πάνω στους καθήμενους παππούδες. Τότε σηκώθηκε ένας άλλος που κατάλαβε ότι όντως δεν ήμουν καλά και με έβαλε να καθίσω. Δεν είχα πλήρως τις αισθήσεις μου και εκείνη τη στιγμή έκανα εμετό, άρχισαν να σηκώνονται απο εκεί γύρω και να γίνεται ένας ψιλοχαμός. Βέβαια έπρεπε να σιχαθούν τον εμετό για να σηκωθούν. Ένας φοιτητής τα πήρε στο κρανίο και τους έβρισε "δε βλέπετε ότι το παιδί δεν είναι καλά; σας ζητούσε να καθίσει και αδιαφορούσατε επειδή είναι νέος" και απαντούσαν οι παππούδες "και που να ξέραμε εμείς ότι δεν ήταν καλά" Να τους αρπάξεις και να τους αρχίσεις στις σφαλιάρες πραγματικά. ΘΥμάμαι κάτι φωνές μέσα στη λιποθυμία μου αλλά το παιδί μετά μου είπε πως συνέβησαν γιατί εγώ ήμουν στα χαμένα.Και να σας πω και κάτι; Παππούδες είστε, όλη μέρα κάθεστε σπίτι, δεν κάνετε τίποτα, δουλειές δεν έχετε, βόλτες μπιρίμπα και καφέδες είστε κλαι έχετε την απαίτηση να σας δίνουμε παντού τη σειρά, να σας δίνουμε τη θέση ακόμη και αν είμαστε ετοιμοθάνατοι. Εμείς όμως έχουμε φορτωμένο πρόγραμμα και δεν προλαβαίνουμε, οπότε εσέις παππούδες πρέπει να δίνετε τη σειρά σας. Επίσης εμείς απο την εξάντληση είναι πιο πιθανό να ζαλιστούμε και να λιποθυμίσουμε όπως έτυχε σε εμένα παρά εσέις που είστε όλη μέρα στη ξάπλα.

| Μόνιμος σύνδεσμος

Xanthoula

22.3.2017 | 10:13

Λυπαμαι!!

| Μόνιμος σύνδεσμος

Nikon

22.3.2017 | 10:05

Πω πω ταυτίζομαι απίστευτα , παλιά συνήθιζα να σηκώνομαι χωρίς δεύτερη σκέψη πλέον σπάνια και μόνο εάν ζητηθεί από τον ίδιο ευγενικά αλλιώς μπορεί να ρίξω και κανά μπινελίκι δε φτάνει που με το που ανοίγουν οι πόρτες ορμάνε σαν γίδια να μπούνε λες και θα φύγει το λεωφορείο ή θα πεθάνουν πριν ανεβούν τι αγωνία και αυτή είναι και τα άλλα τα "νιάτα" που ενώ ξέρουν ότι θα κάνουν μισή ώρα να κατέβουν από το όχημα πάνε και χώνονται μπροστά μπροστά μην και κατέβει κανας άλλος πρώτα και τους πάρει το χαρτάκι στο ΙΚΑ ή στην τράπεζα έρε γλέντια και θέλουν και σεβασμό μετά

| Μόνιμος σύνδεσμος