ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
15.6.2017 | 11:30

Λευκος?

Χθες πηγα στην Θεσσαλονικη και περασα υπεροχαα!!!! Ειναι μια υπεροχη ποληη την λατρευωω???. Εκανα βολτα με το καραβακι ηταν ωραια! Μετα καναμε βολτα στην παραλια ειχε και το μπαζαρ βιβλιουυ?? κατσαμε και κατω απο τον Λευκο!! Ολα ηταν απλως τελειαα???.
15
 
 
 
 
σχόλια
Περιέγραψες μια πολύ όμορφη έξοδο στην πόλη...ειδικά οι βόλτες με καραβάκι στον θερμαϊκό είναι η αδυναμία μου!Υποθέτω ότι πρόλαβες να αποβιβαστείς πριν σκάσει το μπουρίνι!!Και κάτι ακόμα...δεν μας είπες τι βιβλία τσέκαρες ή αγόρασες...δώσε καμιά ιδέα...με έβαλες σε πειρασμό και νομίζω θα πάω παραλία απόψε... :)
Πωω όταν βλέπω τόσα λατινικά ερωτηματικά φαντάζομαι τον άλλο ή την άλλη να σκύβει και να γέρνει το κεφάλι από πάνω μου, μισάνοιχτο το στόμα, γουρλωμένο το ένα μάτι και να ρωτάει σπαστικά "εεε???εεεεε???". Καμιά φορά με σκουντάει κιόλας με τον αγκώνα :Ρ
Ο Πύργος ήταν Λευκός??? Ε???(βλ. τίτλο)Γενικά, τα πολλά σημεία στίξης είναι σπαστικά. Δημιουργούν ένα άγχος περίεργο. Γι'αυτό δεν άντεχα να διαβάζω τα περισσότερα σχόλια της Ξανθούλας.Τα χειρότερά μου είναι ή τα πολλά θαυμαστικά ή τα πολλά αποσιωπητικά.Λεμόνι και Ανία... Πολύ μου αρέσουν τα σχόλιά σας... Ταυτίζομαι μαζί σας...
Λευκός κορίτσια, δεν είναι! Σας το δηλώνω υπεύθυνα, ούσα ιθαγενής (;) κάτοικος τούτης της πόλης! :)Περισσότερο σε γκριζομπέζ κάνει το χρωματάκι του. Αν έρθετε στην πόλη μας όμως, αξίζει τον κόπο να τον ανέβεις μέχρι πάνω και όχι να κάτσεις μόνο με την περιπτερόμπυρα από κάτω να τον καμαρώνεις. ;)Και έχουμε και άλλα πυργάκια, όχι μόνο αυτόν τον φέιμους!(αυτό με τα πολλά σημεία στίξης θέλω να προσέξετε, ότι το πρόσεξα) :P
Οκ Λεμόνι,κατάλαβα...Η Κόμπρα δεν διαβάζει τα σχόλια μου(έστω τα περισσότερα)...το ξέρω...τα αποσιωπητικά είναι εκνευριστικά...κι εγώ εκνευρίζομαι που δεν μπορώ να τα αποχωριστώ...δέχομαι στωικά την κατακραυγή,επιφυλάσσομαι για την βελτίωση της κατάστασης(ωχ μου ξέφυγε ένα κόμμα)... :)
Μιλάμε για μία μοιραία γυναίκα, που θα βγει στο μπαλκόνι να ρεμβάσει, θα πάρει το λάπτοπ μπροστά της, θα διαβάσει, θα σκεφτεί, θα ξεκινήσει να γράφει, θα γύρει το κεφάλι, θα σηκώσει το βλέμμα και θα αφαιρεθεί στον ορίζοντα... Και κάπως έτσι το ένα της χέρι θα φύγει απ'το πληκτρολόγιο και θα στηρίξει το κεφάλι για να περιπλανηθεί το βλέμμα αδιάσπαστο... Το άλλο χέρι έχει ακουμπήσει απαλά στην τελεία... 'Ερχονται σκέψεις... αναμνήσεις... λόγια... φωνές... εικόν.................................................καλέ πάει αυτή, κοιμήθηκε!<3
:P@Κόμπρα,θα εκλάβω το σχόλιο από την θετική σκοπιά-ότι δηλαδή τα σχόλιά μου είναι τόσο υπέροχα,που δεν μένεις στα αποσιωπητικά!(μη με διαψεύσεις δημοσίως,σε παρακάλώ,η εναλλακτική δεν με συμφέρει διόλου!)@Λεμόνι,ξέχασες τις μπύρες...χωρίς μπύρες δεν ολοκληρώνεται το σκηνικό!!
Scroll to top icon