ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάθε γιορτινή ημέρα, όπως η χθεσινή ή εκείνη των Χριστουγέννων και του Πάσχα συνοδεύεται συνήθως από οικογενειακές συναθροίσεις κι άφθονο φαγητό, ποτό και γέλιο στο μεσημεριανό τραπέζι. Πώς νιώθει κανείς όμως, όταν στο τραπέζι υπάρχει μια κενή καρέκλα ή έστω έχει αντικατασταθεί από άλλον και δεν είναι πλέον κενή; Και ξέρετε, γιατί είναι κενή; Επειδή το άτομο που συνήθιζε να κάθεται σε αυτή την καρέκλα, έφυγε τόσο νέο και με με άδικο τρόπο από τούτη τη μάταιη ζωή.Κάπως έτσι λοιπόν, μέσα σε όλο αυτό το χαρούμενο φαγοπότι, σκέφτεσαι τον αδικοχαμένο άνθρωπό σου (πατέρα, μητέρα, αδερφό/ή, φίλο/η ...) και για λίγα λεπτά το γέλιο και η χαρά σου επισκιάζονται από μερικές ψιχάλες δακρύων.