ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι 23,Παρατησα την σχολη μου πριν απο ενα χρονο και κατι εκτοτε επεστρεψα πισω στους δικους μου.Μετα απο πολλα που περασα, ναρκωτικα,ενα φιλο που με χτυπαγε και με καταπιεζε, καταθλιψη , αλκοολισμο καταφερα να τα κοψω,σημερα ειμαι καλυτερα κανω ομοιοπαθητικη και ψαχνω ενα ψυχιατρο να με αναλαβει.Δεν εχω μετανιωσει για τιποτα μονο για την σχολη μου,Βλεπω το αγορι μου τωρα που κανει κοπανες και ευχομαι να ειχα μια σχολη και εγω να μπορω να ειμαι ολη μερα να λιωνω στο διαβασμα, ολοι εσεις που εχετε την σχολη σας μην την εγκαταλειψετε.Δεν περναει μερα που να μην ξυπναω και να μην ευχομαι να μπορουσα να γυρισω το χρονο πισω, να μην ειχα χασει αυτα τα δυο χρονια γιατι αληθεια δεν ειναι θεμα σπουδων, ειναι και αυτο αλλα πρωτα απο ολα ειναι κανεις να κανει πραγματα για τον εαυτο του,για να μπορει να ειναι καλα...Να κοιταει στον καθρεφτη και να βλεπει χαμογελο οχι μαυρα ματια...