ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

...τα πράγματα έχουν εκτροχιαστεί εδώ και καιρό. Δεν ξέρω τί ακριβώς εννοείς από αυτά που λες, αν αισθάνεσαι πράγματα για μένα ή νομίζεις πως αισθάνεσαι (δεν μπορείς να το ξέρεις χωρίς να έχει γίνει κάτι μεταξύ μας)... Μπορεί κι εγώ να παραφέρομαι κάθε τόσο...αλλά αυτά που κάνεις, είναι ασύλληπτα για τον κοινό νου, είναι παραπάνω από αυτά που μπορεί να ανεχτεί κάποιος...χρειάζομαι τον προσωπικό μου χώρο... Είμαι πολύ κοντά στο να πιστέψω πάλι ότι συνεχίζεις κάποια φάρσα με σκοπό να με εξευτελίσεις...δεν είναι λίγα αυτά που έχω διαβάσει εδώ μέσα...Να ξέρεις πως, αν πιστέψω πάλι ότι είμαι μπλεγμένη σε μια κακόγουστη φάρσα και ότι κινδυνεύουν τα προσωπικά μου στοιχεία ή η ασφάλειά μου...δεν υπάρχει γυρισμός...και δε μου έχω ούτε εγώ εμπιστοσύνη ως προς το τί μπορεί να κάνω... Ούτε κι εγώ ξέρω τί μπορεί να μου βρίσκεις...όμως δεν μπορώ να υποβιβάζω πια τον εαυτό μου από μόνη μου. Γι'αυτό έχω κι εγώ την απαίτηση να με σέβεσαι, να σέβεσαι την ελευθερία μου...όποιος έχει τα μέσα ή τη δύναμη δε σημαίνει πως μπορεί να κάνει ό,τι θέλει χωρίς συνέπειες. Θέλω να μου πεις ποιός είσαι, δε με νοιάζει το όνομά σου, θέλω να ξέρω πράγματα για σένα...Και συγνώμη μπορώ να σου ζητήσω από τη δική μου μεριά...και αγκαλιά μπορώ να σε πάρω...και ό,τι άλλο θες...αλλά πρώτα πρέπει να νιώσω ασφάλεια πως απευθύνομαι σε ένα ΕΣΥ, πως δεν είστε μια παρέα που γελάτε μαζί μου. Γιατί μπορώ να αυτοσαρκάζομαι..αλλά δεν ανέχομαι να με ειρωνεύονται οι άλλοι. Πάντα πίστευα στη θεωρία του "άλλου μισού" :p...είμαι από τους ανθρώπους που μπορούν να την υποστηρίξουν...έχω βέβαια άπειρα ελαττώματα και ανεπαρκή συγκριτικά με αυτά προτερήματα... Δυστυχώς ή ευτυχώς ξέρεις ήδη τα αρνητικά μου...και θέλω να προσπαθήσω να τα βελτιώσω...αλλά όταν κάποιος με χλευάζει ή μου επιτίθεται μου βγαίνει ο χειρότερος εαυτός μου, ο πιο πεισματάρης με την αρνητική, παιδιάστικη έννοια και ο πιο εκδικητικός, εγωιστής και φθονερός. Κουράστηκα με αυτό το παιχνίδι...δεν παίζω άλλο...όταν ήμουν μικρή και έχανα σε μια παρτίδα...έκλεινα το παιχνίδι...δυστυχώς ο χαρακτήρας μου δεν έχει αλλάξει και πολύ από τότε. Οπότε, αν θες να σου μιλήσω γλυκά, πρέπει να ξέρω ότι δεν παίζεις μαζί μου, αν θες να προσπαθήσω για σένα, πρέπει να νιώθω ότι το αξίζεις. Τα λεφτά σου ή η ομορφιά σου ή ό,τι άλλο δε σου δίνουν αυτή την αξία...και την ψυχή σου δε με αφήνεις να την αγγίξω. Κρατάς τόσο μεγάλη απόσταση...και μετά αναρωτιέσαι γιατί δε σε πλησιάζω...Συνεχώς με τρώει η αμφιβολία...πως κάποιος μου κάνει κάποιου είδους εκδικητική φάρσα...Αν δε μου μιλήσεις για σένα και δεν ξεπεράσω αυτή την αμφιβολία, θα είναι πάντα κάτι ανάμεσά μας...οπότε μην αναρωτιέσαι γιατί συμπεριφέρομαι τόσο απρόβλεπτα. Δεν μπορώ να σε ψυχολογήσω...δεν μπορώ να καταλάβω τί ακριβώς κάνεις μαζί μου...και τα δεδομένα είναι ανησυχητικά...