ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Νιώθω χαμένη, πληγωμένη από τους πάντες γύρω μου, θέλω μόνο να φύγω μακρυά από όλους και όλα, να βρω ξανά τον εαυτό μου. Κουράστηκα να προσπαθώ συνέχεα για τους άλλους. Πλέον δεν αντέχω, δεν μπορώ να είμαι η καλή και να τα ανέχομαι όλα, ναι εκνευρίζομαι ναι μιλάω απότομα γιατί έχω φτάσει στα όρια μου. Δεν θεωρώ πως είμαι κακός άνθρωπος αλλά ίσως γίνομαι πια. Το ξέρω ότι δεν θα βρω την κατανόηση αλά έστω απλά ας με αφήσουν ήσυχη, η μοναξιά μου ταιριάζει και με λυτρώνει. Το κοινωνικό προσωπείο που φοράω έχει αρχίσει και φθείρεται, όταν χάνομαι στις σκέψεις μου τη στιγμή που περιτριγυρίζομαι από ανθρώπους. Δεν είναι θέμα κατάθλιψης, ίσως να μου λείπει η αίσθηση ότι κάποιος είναι εκεί για μενα και καταλαβαίνει το τι περνάω και το τι νιώθω,μια σφιχτή αγκαλιά που θα λέει "Είμαι εδώ, όλα θα πάνε καλά." Κάποιο άτομο να σκουπίσει το δάκρυ που κυλάει προτού καν προλάβει να πέσει κάτω....Το ξέρω ζητάω πολλά...