ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Και ξυπνάς μια μέρα,και σε πιάνουν οι μοναξιές σου,και γυρνάς στο σπίτι σαν την άδικη κατάρα.Χτυπάει το τηλέφωνο,οι κολλητοί στην άλλη γραμμή,καφέ σε χαριτωμένη καφετέρια με ποστ-μοντερν ντιζάιν.Η συζητηση,σχέσεις,σχέσεις,σχέσεις,αν μιλάμε για κοριτσοπαρέα μονο σχέσεις,σχέσεις,σχεσεις.Θέλω αυτό,τον/την θέλω έτσι,και εξυπνο και καλλιεργημένο άτομο,αλλα και λίγο παραπάνω από εμφανίσιμο,να του αρέσει να μένει σπίτι αλλα να με ξενυχτάει κιόλας,να του/της αρέσει να βλεπει ταινίες-όμως πρόσεχε,νουαρ που να εξελίσσεται στο διάστημα,ασπρόμαυρη με σάουντρακ τους Prodigy.Και να κάνει τέλειο σεξ,αλλά όποτε θες εσυ.Οκ,και μετά ξύπνησες.Μονος-πάλι.Και καλα να πάθεις.Γιατι ψάχνεις καποιον να σου λύσει το συναισθηματικο,όχι κάποιον να σου κρατά συντροφιά.Θετουμε παρανοϊκά στάνταρ,γι'αυτο καταλήγουμε να γράφουμε εξομολογήσεις στη lifo,δακρύβρεχτες και μελαγχολικές.Οι άνθρωποι είναι εκεί έξω,με τα στραβά τους.Οι σχέσεις χτίζονται εκεί έξω,κι ας μην είναι ο πρίγκιπας ή η πριγκίπισσα ρε παιδάκι μου...Δεν είναι η αγάπη που μας κάνει κομμάτια...Εμείς κάναμε κομματια την αγάπη.