ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σήμερα μου ανακοίνωσε η φιλη μου που την αισθανομουν σαν οικογενεια μου, σαν αδερφη, σαν κολητη, σαν τον μονο ανθρωπο που με νοιαζεται πραγματικα οτι πλεον δεν εχει χρονο για μενα. Εχει την δουλεια της, το σπιτι της, τον αντρα της και γενικα τις ασχολίες της και δεν εχει ελευθερο χρονο για μενα ουτε για μια απλη επικοινωνια μεσω των social media (το τελευταιο διαστημα μιλουσαμε κυριως μεσω αυτων). Ετσι, καταλαβα για αλλη μια φορα ποσο μονη μου, μιας και ενας ενας φευγουν απο την ζωη μου γιατι αποκτουν αλλες προτεραιοτητες. Δεν μπορω να πως δεν δικαιολογω εως ενα σημειο ολο αυτο διοτι τα χρονια περνουν και οι υποχρεωσεις αυξανονται αλλα γιατι βγαζουν εμενα απο την ζωη τους; ειμαι η ευκολη λυση; η μη απαραιτητη στην ζωη τους; δεν το ξερω! ευχομαι ολοι τους να ειναι καλα και να περναν καλα με τους επιλογες τους και εγω να βρω αλλη μια φορα το κουραγιο να ανεβω μονη μου οτι "βουνο" βρεθει μπροστα μου. ισως να κουραστω παραπανω, να ματωσω, να αναζητησω την βοηθεια τις δυσκολες στιγμες που ομως δεν θα ερθει αλλα θα ειναι ακομη πιο περιφανη για μενα που καταφερα μετα απο ολες αυτες τις δυσκολιες να ανταπεξελθω. Να αγαπατε τον εαυτο σας γιατι ειναι ο μονος που θα ειναι μαζι σας μεχρι το τελος. Ολοι οι αλλοι απλα περπαταν παραλληλα σας σε εναν δρομο που ισως καποια συναντηθει μαζι σας αλλα μονο για καποια στιγμη, οχι για παντα, δυστυχως!