ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είσαι άνθρωπος που δεν έχει αδιαλλαξία και δεν έχεις σαφή όρια σε πολλά πράγματα. Από τη μια μάλλον θα είσαι θετικό άτομο και ελαστικός/ή με τους άλλους, συγχωρείς παραπτώματα στους άλλους όπως και στον εαυτό σου, και αυτό είναι καλό στοιχείο. Απλώς το κακό είναι ότι έτσι συχνά δεν μπορείς να βασιστείς στη διαίσθηση ή στις κατά καιρούς ενοχλήσεις που λαμβάνεις από τις πράξεις των άλλων. Π.χ. μπορεί κάποιος να σου κάνει πείραγμα, το οποίο πείραγμα, όμως, ξεπερνάει τα όρια του αθώου και περνάει λίγο στο προσβλητικό. Εσύ μπορεί να ενοχλείσαι ελφαρά αλλά να μη λες τίποτα, μην περαστείς για κομπλεξικός/-ή... Κι άλλα πολλά τέτοια μέχρι να συσσωρεύσεις μέσα σου την αγανάκτηση και να αλλάξει παντελώς η εικόνα σου για το άτομο αυτό. Αν, όμως, είχες ως βαρόμετρο το αρχικό σου συναίσθημα ότι σε πείραξε αυτό που είπε το άλλο άτομο (και το είπε επίτηδες, γνωρίζοντας ότι μπορεί να σε πειράξει), θα ήξερες να επιφυλάσσεσαι και να μη δίνεις εύκολα δεύτερες και δέκατες ευκαιρίες. Ξέρω περιπτώσεις σαν τις δικές σου. Ο φόβος να φανείς ακατάδεκτος/-η από την αρχή συν τη θετική ματιά γενικότερα, μέχρι κάποιος πια να δοκιμάσει τόσο πολύ τα όριά σου ώσπου να το παρατραβήξει το σχοινί.

Όλοι έχουμε τον καλό μας εαυτό κ τον άσχημο, το τέλειο δεν υπάρχει δυστυχώς ή ευτυχώς. Αυτοί είμαστε οι άνθρωποι.
Ανάλογα αν τον αποδέχεσαι έτσι όπως είναι τον άλλον κ σε αποδέχεται. Αν όχι συνεχίζει ο καθένας το δρόμο του

Ο μόνος τρόπος να ξεπεράσεις κάποιον είναι μόνο να τον σιχαθεις.