ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τι δυσκολο που ειναι να εισαι μια ζωη μονος, χωρις εναν ανθρωπο που να νιωθεις οτι αναμεσα σε ολους τους υπολοιπους ανθρωπους, αυτος αγαπαει εσενα. Οτι σε σκεφτεται καθε μερα, οτι θελει να σε αγγιζει, οτι χαιρεται οταν γελας και λυπαται οταν κλαις...Ειμαι στα 23 και δεν εχω καταφερει να κανω μια σχεση. Αναποφευκτα κατηγορω και τον εαυτο μου. Με εχω μισησει. Δε ξερω απο που να το πιασω και που να το αφησω...Τελευταια ειμαι και ερωτευμενη/κολλημενη με καποιον που δεν εχει αμοιβαια αισθηματα. Βρισκομαι ομως ετσι σε αδιεξοδο. Ειχα που ειχα τη μοναξια μου... αυτη η απογοητευση ειναι το κερασακι στην τουρτα.Δε μπορω αλλο να νιωθω τοσο ασχημα μεσα μου...