Σωστό το τέλος. Φόβος, ανασφάλεια, αντιγραφή συμπεριφορών, κτητικότητα, θυμός.Δουλειά του γονιού. Πρώτα διαχωρίζεις και τα δυο παιδιά που μαλώνουν. Σε ξεχωριστούς χώρους. Άσχετα με ποιο φταίει. Και ενημερώνονται οτι είναι λάθος αυτό και αν δε μπορούν να παίξουν μαζί θα κάθονται μόνα τους.Για αυτό που χτυπάει, του αφαιρείς ένα προνόμιο κάθε φορά που το κάνει. Και πρέπει να του δώσεις τη δυνατότητα να πει την ώρα που το κάνει, για ποιο λόγο το κάνει.Και το βασικότερο, πάντα ήρεμα. Η βία και ο εκνευρισμός έχουν πάντα αντίθετα αποτελέσματα. Επίσης αν το παιδί δεν αντιγράφει συμπεριφορές από το σπίτι (που πρέπει να συζηήσουν οι γονείς), θα πρέπει να μάθεις τι γίνεται στο σχολείο. Μήπως γίνεται θύμα τέτοιας συμπεριφοράς και βγάζει απωθημένα στα αδέλφια του. Και πάντα να δίνεται η δυνατότητα στο παιδί να εκφραστεί.
30.6.2019 | 00:23
Λύσεις;
Τι μπορείς να πεις σε ένα παιδάκι που δέρνει τα αδέλφια του; Για να σταματήσει; Δεν είναι δικά μου παιδιά αλλά της αδελφης μου και πραγματικα κατασκοτωνονται..είναι δύο και όλη μέρα ο μεγάλος χτυπάει το μικρό πολύ άσχημα με χαστούκια κλπ. Προφανώς κάπου τα βλέπει γιατί η μαμά του είναι όμως πολύ ήρεμη..αυτό μου κάνει εντύπωση..
3
