ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ένα χρόνο τώρα αυτό έκανα. Προσγειώθηκα απότομα όμως... Μου είπαν "κορίτσι μου πού πας;; ποιος σου είπε ότι σε θέλει;;;" Δεν θέλει γυναίκες, δεν θέλει δεσμεύσεις. Το ήξερα από την αρχή. Δεν τους πίστεψα όταν μου το είπαν. Ένα χρόνο τώρα τι περίμενα;;; Πίστευα ότι μόλις θα με γνώριζε, θα άλλαζε γνώμη. Είχα δει τον τρόπο που με κοίταζε, είχα δει κινήσεις που έδειχναν ενδιαφέρον(τουλάχιστον έτσι νόμιζα). Τι περιμένω τώρα;;; Δεν ξέρω. Δεν θέλω να κατέβω από το συννεφάκι μου! Θέλω να περιμένω κι άλλο!!! Αυτό μου δίνει ζωή, ελπίδα, ενέργεια! Αν το χάσω και αυτό, τι;;; Ένα κενό. Πέφτω στην παγίδα των λάικς που μου κάνει στο φβ. Με ένα λάικ, πετάω στο ταβάνι!! Σαν να βρίσκομαι στην έρημο, και διψάω διψάω, κοντεύω να πεθάνω από την αφυδάτωση. Και με μια σταγονίτσα νεράκι που θα πιω, νιώθω καλύτερα. Έτσι και τα λάικς του... σταγονίτσες νερού που ξεδιψούν την διψασμένη μου, για έρωτα, ζωή...Ώρες ώρες σκέφτομαι μήπως είμαι ψυχικά άρρωστη. Είναι φυσιολογικό αυτό που μου συμβαίνει;