ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πάει ένας χρόνος που γύρισα από το εξωτερικό..Μόλις γύρισα.. είχαν όλα αλλάξει.. ο κόσμος έγινε πιο επιθετικός .. πιο εγωκεντρικός.. πιο κλειστός βρε παιδί μου! παρ' όλα αυτά προσπάθησα να αποδεχτώ το νέο αυτό περιβάλλον.. άρχισα να βγαίνω ξανά στο κέντρο.. αλλά ο κόσμος ήταν στα μαύρα του.. παντού προβλήματα..πράγμα λογικό ένεκα κρίσεως..το ''έξω'' με απογοήτευσε γρήγορα και άρχισα να ψάχνω την χαρά στο διαδικτυόκοσμο..εκεί τα πράγματα ήταν ακόμη πιο μαύρα..όπως λέω συχνά εκεί έφαγα αρκετή ''cyberosavoura''. Γνώρισα αρκετό κόσμο..που κρυβόταν καλά πίσω από τον υπολογιστάκο του..βρέθηκα άπειρες σε δύσκολη θέση.. έκλαψα.. χτυπήθηκα..έκαψα άπειρες ώρες τα ματάκια μου για να βρω την χαρά .. αλλά τελικά τίποτα και.. ακόμη προσπαθώ. Τα ερωτήματα που με βαραίνουν αρκετά είναι τα εξής : Μα καλά ..Καρδιά δεν έχετε ? Ώρες ώρες σκέφτομαι : Είναι τόσο περίεργο..(πια) ότι ψάχνω ΄΄ νορμάλ΄΄ κόσμο? είναι τόσο παράλογο που θέλω κάποιος να με αγκαλιάσει σφιχτά (πολύ σφιχτά).. σαν ένα μικρό παιδί ? τo ξέρω.. παιδί δεν είμαι.. αλλά και πάλι πες μου που πήγε η τρυφερότητα ? μήπως έφυγε κι αυτή λόγω κρίσης? τι να πω.. j'en sais rien .. https://www.youtube.com/watch?v=J5qampgVri8