ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Φίλε είναι πολύ κρίμα αυτό που συμβαίνει στα στρατόπεδα. Είναι που είναι ο στρατός μια νοσηρή κατάσταση, έχετε και αυτό. Δηλαδή σε μια κατάσταση που είσαι ήδη υποχρεωτικά, υπάρχει επιπλέον υποχρεωτικός περιορισμός. Δυστυχώς, αφού δε σας άφησαν στην αρχή να φύγετε, τώρα το βλέπω πολυ δύσκολο να γίνει. Καταλαβαίνω γιατί υπάρχει και εκνευρισμός από τον κόσμο. Όταν μαζεύεται ράντομ κόσμος χωρίς κανένα κοινό χαρακτηριστικό -και πρέπει να ζήσετε όλοι μαζί αναγκαστικά- είναι δύσκολα τα πράγματα. Συν όλη αυτή τη στρατοκαυλίαση που σε περιβάλλει (παραλλαγές, εποπ, αξιωματικοί κλπ).Σε συμπονώ, δεν ξέρω τι να σου πω για να σου δώσω κουράγιο. Αν ήμουν στη θέση σου, ίσως θα προσπαθούσα να βρω παρηγοριά στη σκέψη ότι είμαι σε ένα "ελεγχόμενο" περιβάλλον, με γιατρό και ψυχολόγο (άμα με πιάσουν τίποτα απαλεψιές), έχω να φάω (...) και να κοιμηθώ και απλώς περιμένω να περάσει ο χρόνος. Να θυμάσαι ότι μπορεί να μην περνάνε οι στιγμές, αλλά ο χρόνος περνάει. Αλλιώς πηγαίνετε όλος ο λόχος μαζί (όλοι όμως) και δηλώστε την απαίτησή σας να γυρίσετε σπίτια σας και ότι δε νιώθετε καθόλου ασφαλείς εκεί. Μη σου πω να πάτε όλοι οι φαντάροι στο διοικητή. Και ας κάτσουν οι εποπ να κάνουν υπηρεσίες. Είναι τρέλα αυτό που λέω, το ξέρω, αλλά είναι και οι συνθήκες τέτοιες.

Τους έχεις γνωρίσει τους δικούς μας και τα λες αυτά;

Υπομονή, θα περάσει και αυτό.

Φίλε αρχικά θα σου πω να έχεις δύναμη και υπομονή. Ολόκληρη η χώρα και όλος ο κόσμος βρίσκεται σε μία περίεργη κατάσταση και ο εκνευρισμός είναι σίγουρα ένα από τα άσχημα πράγματα που βιώνουμε όλοι κατά καιρούς. Στα σούπερ μάρκετ βλέπω συνεχώς κόσμο να μιλάει επιθετικά και με νεύρα. Δυστυχώς δεν είμαστε μαθημένοι να αντιμετωπίζουμε τέτοιες καταστάσεις οπότε όλο αυτό μας έπεσε βαρύ. Η θέση σας σαν στρατιώτες σας φέρνει αντιμέτωπους με δυσκολίες που όμως είναι φυσιολογικές στα πλαίσια αυτά. Στο στρατό είστε, δεν είστε στο κολέγιο ούτε σε κατασκήνωση. Αν δεν ήταν η καραντίνα θα μπορούσε να ήταν επιστράτευση για άλλους λόγους... τι θα γινόταν τότε.. ; Οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία τι θα πρέπει να πουν; Από την εμπειρία μου ξέρω ότι δεν χρειάζεται να συναναστρέφεσαι με άτομα που δεν θες. Επιλέγεις τα άτομα που θες να κάνεις παρέα και αν πάλι προτιμάς να μείνεις μόνος κι αυτό είναι λύση. Ο,τι αφορά τις υπηρεσίες αν νιώθεις ότι πιέζεσαι από τρίτους, αδικείσαι, ή δεν υπάρχει αλληλεγγύη μεταξύ σας κλπ να το αναφέρεις στους ανώτερους. Μην υπομένεις καταστάσεις για να μην φανείς "κάπως" στους άλλους στρατιώτες. Κίνδυνος να μεταδοθεί ο ιός από τη στιγμή που είστε σε καραντίνα είναι δύσκολο. Γι'αυτό άλλωστε σας την επέβαλλαν. Υπομονή είναι η μαγική λέξη και θα περάσει. Μέχρι τότε στον ελεύθερο χρόνο σου κάνε πράγματα να ξεχνιέσαι είτε με τα άτομα που τα βρίσκεις, είτε μόνος. Καλή συνέχεια.

Κουράγιο, θα περάσει και αυτό κάποια στιγμή. :)

τετοια δε πρεπει να γινονται .............