ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με άφησε πέρσι την άνοιξη. Ήμασταν μαζί για μερικούς μήνες. Ήταν ο πρώτος που τον παρακάλαγα να μάθω τι γίνεται όταν εξαφανίστηκε, αν του έκανα κάτι, αν έφταιξα κάπου...Απο την μία τον βρίζω, οτι είναι βλάκας και δειλός επειδή προτίμησε την φυγή και την εξαφάνιση απο το να μου πει οτι βαρέθηκε, οτι ξενέρωσε, οτι δεν θέλει άλλο, οτι βρήκε άλλη.. Θα μου πείτε πως οτι και να μου έλεγε, πως θα ήξερα οτι θα ήταν αλήθεια και οχι μια χαζή δικαιολογία;; Όχι δεν θα ήξερα αν ήταν αλήθεια... Φίλοι μου, άνδρες κυρίως, μου λένε οτι ήταν αρχιμαλάκας και οχι απλα μαλάκας που άφησε μια κοπέλα σαν εμένα αλλά πως να τους πιστέψεις την στιγμή που είναι φίλοι σου θα σου πουν θετικά πράγματα για να σου ανεβάσουν την αυτοπεποίθηση, πως είμαι τυχερή που μου έδωσε την ελευθερία μου για να βρω κάποιον που μου αξίζει και με θέλει περισσότερο.. Συμφωνώ και εγω μαζί τους, λέω πως δεν θα σκάσω για κάποιον που δεν μου πρόσφερε ουσιαστικά όσα θα ήθελα...Σε μερικά λεπτά όμως φτάνω στο άλλο άκρο.. Να μου λείπει η μυρωδιά του, η αγκαλιά του, η φωνή του, τα φιλιά του, το χαμόγελό του, ο ρυθμός της ανάσας του, τα πάντα απο αυτόν.. Έχω την μορφή του μπροστά στα μάτια μου και οι αναμνήσεις είναι τόσο ζωντανές σαν να συμβαίνουν μόλις τώρα! Έχω συνεχώς μπροστά στα μάτια μου, το πρόσωπό του την πρώτη φορά που τον ένιωσα μέσα μου, που μου χαμογέλασε τόσο γλυκά και μου χάιδεψε το μάγουλο...Δεν ήταν κούκλος και να σκέφτεστε οτι για αυτό έχω κολλήσει.. Δεν είχε το σώμα και το πρόσωπο που κοιτάω σε κάποιον άνδρα, αλλά είχε κάτι που με τράβαγε.. Είχε και μια μεγάλη ουλή στον λαιμό απο ατύχημα και πραγματικά αυτό το σημείο το λάτρευα, το φίλαγα ξανά και ξανά...Μου λείπει, μου λείπει αφάνταστα... Ξέρω πολύ καλά οτι δεν με θέλει στην ζωή του και για αυτό τον έχω αφήσει στην ησυχία του, έχω πάνω απο χρόνο να τον ενοχλήσω.. Ίσως και να μην με ήθελε και ποτέ πραγματικά αλλά βούτηξε την ευκαιρία μιας και βρέθηκα στον δρόμο του...Προσπαθώ να προχωρήσω στην ζωή μου αλλά αν και γνωρίζω άτομα δεν οδηγεί κάπου, και έτσι σκέφτομαι πάλι αυτόν... Με αυτόν κολλήσαμε απο την πρώτη στιγμή...Δεν ξέρω αν θα τον ξεχάσω ποτέ ή οχι, δεν ξέρω αν θα ερωτευτώ ξανά κάποια στιγμή, αλλά ξέρω οτι θα υπάρχουν στιγμές που θα τον σκέφτομαι...Ακόμα και μόνη μου να μείνω στην ζωή, θα σκέφτομαι τις στιγμές που έζησα μαζί του και δεν θα τις ξαναζήσω...