ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ξανα σήμερα τον σκέφτομαι και ξανα αναρωτιέμαι τι έκανα λάθος και τι οχι. Αν είχα κάνει ή πει κάτι διαφορετικά τι θα είχε συμβεί; Αυτό το προσωπό του δεν μπορώ να το βγάλω απο το μυαλό μου, αυτά τα σκούρα καστανά του μάτια... Έτσι έπρεπε να γίνει και έτσι έγινε.. Ήρθες στην ζωή μου για οσο χρονικό διάστημα έπρεπε για να με καταστρέψεις, για να μην μπορώ να συνεχίσω παρακάτω.... Πόσο θα ήθελα να ξαναζούσα τις πρώτες μας στιγμές αλλά ανήκουν στο παρελθόν, τότε που το χαμόγελό σου φώτιζε το ολόκληρο το πρόσωπό σου...Μου λείπεις, μου λείπεις τρελά... Δεν ήσουν ο πιο τέλειος άνδρας, όπως δεν ήμουν και εγω η πιο τέλεια γυναίκα αλλά υπάρχει κάθε δευτερόλεπτο και κάθε σπιθαμή του κορμί σου στην θύμησή μου και δεν μπορώ να σε ξεχάσω.. Δεν μπορώ να σκεφτώ/ονειρευτώ το μέλλον μου επειδή σκέφτομαι εσένα...Μου λένε οτι είμαι μια χαρά κοπέλα και οτι μπορώ να έχω όποιον άνδρα θέλω στην ζωή μου.. Μάλλον αυτοί που το λένε, έχουν πολύ εύκολα τις σχέσεις όπως και πολλοί άλλοι που μόλις χωρίζουν βρίσκουν αμέσως την/τον επόμενη/ο.. Ίσως να φταίει και αυτό, οτι επειδή δεν έχω βρει αυτό που θέλω ή κάτι που να αξίζει, για αυτό σκέφτομαι και θέλω ακόμα εσένα..Θέλω να ξεχαστείς και να μείνεις εκεί που ανήκεις, στο παρελθόν...