ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειναι πολλα που σκεφτομαι....και λιγα να πω....πριν 5 μερες "εφυγε" η μητερα μου απο τη ζωη, μετα απο 6 χρονια απαλευτης μαχης με τον καρκινο, μετα απο χιλιαδες ωρες στα νοσοκομεια, με μπαουλα φαρμακων τελικα κατεληξε....μεχρι και την τελευταια στιγμη της ελεγα θα γινεις καλα, εισαι η καλυτερη μητερα που υπαρχει, ειχε παντα τυψεις για το χρονο που δεν περασε μαζι μας ως παιδια, τον τροπ που φεροταν ορισμενες φορες και αλλα πολλα....το Σαββατο που την ειδα για τελευταια φορα και ειχε τις αισθησεις της, τα ειπα ολα δεν ξερω γιατι....της ειπα οτι ειναι η καλυτερη, δεν θα μπορουσα να ζητησω για καλυτερη μανα, την ευχαριστουσα για ολα, της ζητησα συγνωμη αν την ειχα στεναχωρησει στο παρελθον και να κοιμηθει γτ θα γινει καλα...και εκεινη μου ειπε οτι κουραστηκα ασε με να παω σπιτι μου....και πηγε....και τωρα εγω δεν εχω μανα να φωναξω, να αγαπησω, να τσακωθω γτ εκεινη ετσι απλα εφυγε απο τη ζωη.....μακαρι να ειχα λιγο ακομα χρονο μαζι της....μακρι να γινοταν ενα θαυμα.....δεν ξερω με ποιον να τα βαλω....καθε μερα ζω και κινουμαι μηχανικα.....βαρυ το αντιο....μαμα οπου και να εισαι σ'αγαπω....