16.2.2015 | 01:56
Μαμααααα
ποτε δεν προσπαθησες να γινεις φιλη με τα παιδια σου μου εχεις πει γιατι επρεπε να εισαι μαμα...αλλα με ακους και με συμβουλευεις σαν φιλη...και φοβαμαι τωρα μαμα...γιατι μπαινω στην πραγματικη ζωη και ποναω και με πληγωνουν οι ανθρωποι και εσυ παντα προσπαθουσες να μας κρατας μακρια απο τους μπελαδες πριν καν δειξουμε οτι οδευουμε προς τα κει...μαμα τρεμουν τα ποδια μου που τωρα ηρθε η στιγμη να ενηλικιωθω (και ας τα χω περασει προ πολλου τα 18) τρεμω που πρεπει να ειμαι τοσο υπευθυνη στη δουλεια μου ενω μια ζωη ειμαι ενευθυνη, φοβαμαι μην τα "προκοψω" οπως λες και εσυ...φοβαμαι γιατι 4 χρονια φοιτητρια την απεφυγα την ενηλικιωση και τωρα ξαφνικα πρεπει να αντιμετωπισω ολα οσα ερχονται με αυτη...και δεν σου τα λεω γιατι εχεις πιο σημαντικα προβληματα απο τις ανασφαλειες μιας "εφηβης"...για πρωτη φορα στη ζωη μου νιωθω οτι εχω αναγκη τη μανουλα μου...!