24.2.2013 | 20:41
ΜΑΝΑ
ειναι μονο μια..κ γω δεν προλαβα να τησ πω..ουτε αυτο, ουτε οτι την λατρευω και ουτε οτι ηταν, ειναι και θα ειναι τα παντα για μενα..τα θεωρουσα δεδομενα ολα αυτα και δεν τησ τα ελεγα..ακομα και την τελευταια μερα που την ειδα στο νοσοκομειο σκεφτηκα να τησ τα πω, αλλα ειπα απο μεσα μου 'ελα μωρε αν τησ τα εξομολογηθω ολα αυτα θαναι σαν να τησ λεω αντιο'..που και ναξερα.κιετσι δεν τησ τα ειπα ποτε.τησ ειπα μονο 'αντε γεια σου μανουλα μου, σαγαπω πολυ, θαρθω να σε δω αυριο παλι.κανε υπομονη μερχι αυριο'.και το αυριο ηταν.. το ξερω οτι ξερει οτι την αγαπαω αλλα το γεγονοσ οτι δεν προλαβα να τησ τα πω, με τρελενει..αυτον τον καημο-βαροσ θα τον εχω για παντα μεσα μου..νιωθω δλδ σαν να ποναω διπλα..οχι μονο επειδη την εχασα πολυ ξαφνικα κ αναπαντεχα αλλα και γιατι δεν τησ τα ειπα..μαλλον γιαυτο οταν την βλεπω στα ονειρα μου, βλεπω συχνα σκηνικα οπου καθομαι και τησ λεω με ληγμουσ ποσο την αγαπαω, ποσο μου λειπει και ολα οσα δεν προλαβα να τησ πω..και γιαυτο, επειδη καταλαβα οτι τα παντα μπορουν να αλλαξουν απτη μια στιγμη στην αλλη,απτη μια μερα στην αλλη, να εκφραζετε τα συναισθηματα σασ..ειτε ειναι για σχεσεισ ειτε ειναι για την οικογενεια σασ.ακομα κιαν ειναι αυτονοητα συναισθηματα..μην το αφηνετε για αργοτερα..