27.12.2015 | 12:20
Μανάκι..
Εκεί που είμαι φοβάμαι θ'αργήσεις να ρθεις,παίρνει κόπο και αυτοκριτική,πολλά μερόνυχτα γνωριμίας με τον εαυτό σου. Μα για να γνωρίσεις τον εαυτό σου θέλει θάρρος,ν'αποδεχτείς το κάθε σου κουσούρι και τη κάθε σκοτεινή σου πλευρά. Κι εσύ δεν είσαι έτοιμη ακόμη. Μα όταν θα ρθεις εδώ που είμαι ευπρόσδεκτη θα σαι. Τότε δε θα φωνάζεις για αδικίες και για προσβολές που δεν άξιζες. Τότε θα γνωρίζεις και θα ντρέπεσαι για τα όσα με υπέβαλλες αυτά τα χρόνια. Ο θυμός μου δεν΄είναι άδικος,και έχει συγκεκριμένο προορισμό,δεν είναι τυχαίος. Μα στα έχω πει αυτά,ίσως απλα δεν άκουγες όπως συνηθίζεις. Μόλις τελειώσουν οι γιορτές και τα πανηγύρια πάλι εδώ θα γυρίσεις,έτσι δεν είναι. Δεν σου υπόσχομαι πως θα μια η ίδια πια,ίσως θα μια μια παραλλαγή δική σου που θα ενεργοποιείται μονάχα απέναντί σου ως άμυνα,ως δίδαγμα για σένα. Άντε και καλές γιορτές.Υ.Γ.: Με δύο "μ" λέμε!