17.5.2015 | 03:28
Μαντινάδες μου για την Κερκυραία
Του ήλιου μοιάζεις σαν γελάς,καίει η αγκαλιά σου/ κι εγώ του Ικάρου που ποθεί να έρχεται κοντά σου/ δεν σ'άγγιξα και τώρα πια μες στην θαλάσσια αγκάλη/ βυθίζομαι κι σα κοιτώ ψηλά,εσυ γελάς και πάλι// πως τα ηλιοβασιλέματα ζητάς να τα αντέχω/ που όλοι μας βλέπουνε κοντά κι όμως μακριά μου σ'έχω /
