17.5.2016 | 12:40
Μαρκέλλα 18
Έφτασε η χρονιά όπου καθορίζει το μέλλον της γενιάς του '98 ,έχω περάσει πολλά ,και ιδικά γία αυτό το διάβασμα μαλωνα κάθε μέρα μέχρι που πηγα να γράψω το πρώτο μάθημα (έκθεση ).Εκεί που μαλωνα με τους γονείς μου κάθε μέρα ότι και καλά δεν άνοιξα βιβλίο ..(ενώ στην πραγματικότητα προσπαθούσα να ανταποκριθω στις ανάγκες του νέου συστήματος και έδινα όλες τις δυνάμεις μου )έφτασαν να μου λένε πουλίμ(ποντιακή έκφραση όπου σημαίνει παιδί μου) μη φοβάσαι θα τα πας καλά και θα σε στηρίξουμε με οποιονδήποτε τρόπο για να πετύχεις αυτό που θες ...Η αλήθεια είναι πως είχα πολλά όνειρα και ακόμα έχω φυσικά ,μα έχω μείνει στη απορία 'θα μπορέσω να μπω καπου;και αν μπω και δεν υπάρχει μελλον;εκεί τι κάνουμε ' Και αυτές οι απορίες όπου έχω εγώ την έχουν κι άλλοι χιλιάδες νέοι Έλληνες όπου αυτή τη στιγμή διαβάζουν για να μπούνε σε ένα πανεπιστήμιο και δεν ξέρουν αν θα έχουν μέλλον ,μια φάση 50-50% Μου έρχεται ώρες ώρες να πάρω το κεφάλι μου και να το βαράω στον τοίχο μέχρι να ματώσει,γιατί πολύ απλά δεν παλεύεται όλο αυτό ..