ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γιατί δεν μπορώ να αποβάλλω όσα νιώθω για εκείνον; Είναι άδικο για μένα να τον σκέφτομαι και να πονάω. Υπάρχει κάποιος διακόπτης για να τερματιστεί όλο αυτό;Τον σκέφτομαι ασυναίσθητα και απλά νιώθω πόνο. Δεν θέλω να θυμάμαι όσα έχω περάσει. Δεν θέλω να είμαι άλλο στεναχωρημένη για κάτι τέτοιο. Με τη λογική το θέμα θεωρείτο λήξαν εδώ και καιρό, όμως κάτι μέσα μου δεν μ' αφήνει να ησυχάσω. Μοιάζει σαν να είναι το χαλάκι μου σε κάθε σκέψη. Το χαλάκι που αρνούμαι ότι υπάρχει και θυμώνω μαζί μου. Θυμώνω με το πόσο απερίσκεπτη ήμουν γιατί ήθελα να το ζήσω ασχέτως τιμήματος και να πεις ότι τον έζησα τον έρωτα; Μια παράνοια που μ' έχει κάνει φοβισμένη έζησα, που με κάνει να πονάω τόσο εύκολα πλέον. Με κάνει να προσποιούμαι ότι δεν νιώθω πλέον τίποτα. Άραγε κλείνουν ποτέ οι πληγές κι αν ναι πότε; Θέλω να είμαι χαρούμενη πλέον και μου αξίζει. Όπως στον καθέναν μας (σχεδόν). Δεν θέλω να θυμάμαι τίποτα άσχημο πλέον και θέλω να τον ξεχάσω. Δεν με νοιάζει να καταλάβω πλέον τι έγινε, να τον καταλάβω, δεν αξίζει τόσος κόπος και πόνος. Θέλω να ηρεμήσει η ψυχή μου και να χαίρομαι από δω και πέρα! Αυτό.