ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια σας!Λοιπον ειμαι 25 χρονων και ειχα το τελευταιο εξαμηνο μια σχεση (η πρωτη μου ολοκληρωμενη σχεση) με καποιον ο οποιος εδειχνε να με αγαπαει (30 χρονων εκεινος) εκανε σχεδια για το μελλον,με γνωρισε στους δικους του,ηθελε να μεινουμε μαζι,οταν και αν ποτε ειχαμε διαφωνιες με παρακαλουσε πολλες φορες κλαιγοντας κιολας απο φοβο υποτιθεται να μη μ εχανε,ελεγε ποσο τυχερος ενιωθε που με ειχε διπλα του αφου κοπελα σαν εμενα αλλου δε θα βρισκε κατα τα λεγομενα του αυτα ολα και γενικως με γεμιζε ονειρα και ελπιδες,ωσπου ξαφνικα μια μερα ειπε το γνωστο...οτι ηθελε να σκεφτει βασιζομενος σε χιλιες δυο ανουσιες δικαιολογιες και ξαφνικα απλα με ενα μηνυμα με χωρισε χωρις να δωσει ξεκαθαρες εξηγησεις.Εγω φυσικα καταλαβα το λογο,δε θα μπορουσε να ηταν αλλος απο καποια αλλη που μπηκε στη ζωη του ή απο καποια που ηρθε ξανα απ το παρελθον.Εχουμε χωρισει εδω και ενα μηνα για την ακριβεια,αλλα ολο το διαστημα δε σταματησε να μ ενοχλει.Στην αρχη και πριν παραδεχτει το λογο για τον οποιο με χωρισε μου εστελνε πως μ αγαπουσε,με νοιαζονταν,πως δεν ηθελε να στεναχωριεμαι ακομη με ρωτουσε αν γνωρισα κανεναν,δεν ηθελε οπως ελεγε να κανω κατι με καποιον τουλαχιστον αμεσα πως χαλιωτανε πολυ στην ιδεα αυτη,ακομη οταν δε του απαντουσα ηθελε με απαιτηση να μαθει τι κανω και που ειμαι,επιχειρησε να παρει και καποια τηλεφωνα,μου ειπε επισης πως οτι να εκανα δε θα ταν ιδιο με τη καψουρα που ειχαμε οι δυο μας και αλλα τετοια ακαταλαβιστικα.Καποια στιγμη και αφου εγω επεμενα σε αυτο παραδεχτηκε πως ηταν με αλλη με μια που δε τη γνωριζε αρκετο διαστημα οπως εκεινος ειπε.Εκτοτε τον μπλοκαρα απο παντου και ενεργοποιησα και απορριψη στο νουμερο του.Ωστοσο προσπαθησε να με παρει καποια τηλεφωνα κατι που απλα βλεπω στις αναπαντητες αφου δε μπορει κανονικα να με παρει τον πεταει εκτος κατευθειαν,εστελνε μνμτα οτι ηθελε να μιλησουμε κλπ κ τωρα τελευταια απο ψευτικους λογαριασμους στο facebook στελνει πως θελει να ειμαστε παλι μαζι,το πιο γελοιο απο ολα οτι χωρισε πως δε μπορουσε να συνεχισει και πως θελει εμενα και μονο δυστυχως,λες και εγω του εκανα κατι ή τον αναγκασα να φυγει και τελικα δε μπορει μακρυα μου,πως ολο αυτο ηταν ενα τεστ να δει τι χανει,οτι του λειπω με θελει κ χιλια δυο.Εγω δεν απανταω σε τιποτα πια ομως περναω δυσκολα.Πολυ θα ηθελα ολο αυτο να ηταν ενα κακο ονειρο και να μπορουσαμε να συνεχισουμε απο εκει που σταματησαμε ομως οσο και αν το θελω δε μπορω να τον εμπιστευτω ξανα.Εσας ποια ειναι η γνωμη σας πως κρινετε τη συμπεριφορα του και πως εγω πρεπει να τον αντιμετωπισω τελικα?Ευχαριστω!