ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μου έχει τύχει να εξομολογηθώ σε ανθρώπους ( δυστυχώς ή ευτυχώς ) ότι ο πατέρας μου , που δεν έζησα μαζί του ποτέ , έπασχε από ιδέες συσχετίσεως και καταδιώξεως. Σχιζοφρένεια δηλαδή...Επειδή τυγχάνει να είναι Επιστήμονας με Διακρίσεις στον τομέα του , μου είπαν αρκετοί που δεν τον ήξεραν " Κάνε προσπάθεια να φτιάξετε την σχέση σας όσο είναι νωρίς ακόμα " , λες και τους είπα ότι έχει απλά ένα μικρό ελάττωμα άνευ σημασίας ή εξαρτιόταν από εμένα αν θα γίνει καλά... Όσοι τον είχαν δει από κοντά , ενώ ήταν όμορφος , έφευγαν μακριά και με έλεγαν " Ήρωα " που τον επωμιζομαι...Είχε πάντα βίαιο χαρακτήρα και φοβόμουν κάθε φορά που τον συναντούσα μικρή γιατί αδυνατούσε να συγκρατήσει τα νεύρα του, ενώ με υπεραγαπούσε κατά τα λεγόμενά του... Αδυνατούσε να νιώσει ότι τον αγαπούσα κι εγώ και ότι χρειαζομουν έναν πατέρα και κάποιες φορές ήταν ψυχρός μαζί μου... Έχω κάνει πολλές προσπάθειες να μιλήσω μαζί του και έπεσαν στο κενό. Τον άκουγα αδιαμαρτύρητα να μου περιγράφει ατελείωτες ώρες τις πιο σκοτεινές του σκέψεις και με αποκαρδίωνε... Είχα πάθει κατάθλιψη εξ αιτίας του γιατί ακόμα και στο σχολείο έπαιρνε τηλέφωνο και έβριζε τους Καθηγητές δημιουργόντας μου πρόβλημα όταν ήθελα να " Χτίσω " την ζωή μου... Δεν λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή, με κανέναν άνθρωπο δεν θέλει να έχει σχέσεις και κρατάει αποστάσεις από τα πάντα και τους πάντες γιατί φοβάται... Υπάρχουν αρκετοί Επιστήμονες , ακόμα και Καλλιτέχνες έπασχαν από Σχιζοφρένεια και είναι γνωστό αυτό... Όμως ακόμα και σήμερα υπάρχουν δυστυχώς κάποιοι που ταυτίζουν την ψυχική υγεία με την υψηλή μόρφωση και δύσκολα γίνεται πιστευτό. Όχι! Δεν είναι αλληλένδετα αυτά τα δύο και το γνωρίζω από πρώτο χέρι!!! ... Ούτε φταίω εγώ που δεν είχα πατέρα στην ζωή μου, ούτε πρέπει να μου επιρρίψουν ευθύνες ότι δεν προσπάθησα να έχω καλές σχέσεις μαζί του... Ευτυχώς εγώ ΔΕΝ πάσχω από ψυχώσεις ή σχιζοφρένεια και δοξάζω τον Θεο για αυτο... Μόνο κατάθλιψη πέρασα και απόλυτα δικαιολογημένα αφού η ζωή μου ήταν γεμάτη τραγικά περιστατικά και ήμουν και είμαι αρκετά ευαίσθητη... Είναι άδικο και σκληρό να αποδεικνύεις συνέχως στον περίγυρο ότι δεν μοιάζεις στον πάσχοντα γονέα σου και ότι είστε εκ διαμέτρου αντίθετοι... Οταν εξαφανίζονται " Φίλοι-ες " ( λίγοι ήταν ) που πριν με αγαπούσαν και δεν μπορούσαν χωρίς εμένα ,όπως έλεγαν, επειδή φοβόντουσαν τον πατέρα μου, αυτό με πονούσε... Είμαι γενναία όμως και άντεξα και τις προκαταλήψεις αρκετών και δεν έχασα τα λογικά μου με όσα περασα!!! Έτσι μου είχαν πει Ψυχολογοι που πήγα και ότι είμαι χαρούμενος και γλυκός άνθρωπος με ισχυρή θέληση να αλλάξω την ζωή μου προς το καλύτερο!!! Ειδικά όταν ενθαρρύνω κι άλλες ψυχές και βοηθάω σε κάτι παίρνω δύναμη και αποκτώ ξανά όρεξη για ζωή!!! ...Καλό ξημέρωμα σε όλους μας :-)