Συμφωνα με τα οσα λες, διακρινω καποια σημαδια κομπλεξ να πλανιουνται στην ατμοσφαιρα. Οχι μονο για τις σπουδες του, που δε τις εχει τελειωσει ακομα ενω εσυ ναι, αλλα και για την εμφανιση και τον ανδρισμο του. Το γεγονος οτι η πρωτη του σοβαρη σχεση εληξε "αδοξα", του ενισχυσε ακομα πεισσοτερο τις αμφιβολιες του και το αισθημα κατωτεροτητας για το ποσο καλος εραστης ειναι, ή τι εκανε ο ιδιος λαθος και πηγε στραβα. Με αυτο το απωθημενο λοιπον, δυστυχως δε μπορει να προβει σε νεα σχεση και επελεξε την απιστια, για να επιβεβαιωσει το εγω του...Παντως, για να σε απατησε με την πρωτη ευκαιρια και να μην προθυμοποιηθει ουτε ΚΑΝ να ζητησει συγγνωμη, ειναι καλυτερα που χωρισατε. Θα προτιμουσες να τα ειχες με εναν αναξιοπιστο και να σπαταλας αδικα τον χρονο σου;
30.7.2018 | 11:32
Με αφορμή τα περί απιστίας...
Με τον πρώην μου είμασταν επίσημα μαζί λίγους μήνες, αλλά βγαίναμε 2,5 χρόνια και γνωριζόμαστε από παιδιά. Με την πρώτη ευκαιρία που βρήκε με απάτησε. Ξέρω τους λόγους του ίσως καλύτερα από ότι τους ξέρει ο ίδιος. Γιατί η πρώτη του σοβαρή σχέση τον είχε απατήσει με τον κολλητό του. Γιατί έχει παρά πολλές ανασφάλειες (κυρίως για την εμφάνισή του) και είναι ο μόνος τρόπος που ξέρει να τις καλύψει. Γιατί ένιωθε κατώτερος απέναντι μου (από αυτά μου είχε πει πλαγίως ο ίδιος, εγώ δεν πίστευα κάτι τέτοιο) αφού εγώ έχω τελειώσει μια σχολή με κύρος και δουλεύω στο αντικείμενό μου και αυτός δεν έχει ολοκληρώσει τις σπουδές του και δουλεύει σέρβις. Αυτά τα ήξερα από πριν, δεν τα λέω επειδή έχω πληγωθεί, αλλά προσπαθούσα να είμαι πάντα δίπλα του και να τον βοηθάω όσο μπορώ με ό,τι θέμα είχε, ακόμα και όταν δεν υπήρχε η αποκλειστικότητα. Αυτή η ιστορία μου έχει αφήσει μια πίκρα γιατί, παρά τα χίλια αρνητικά που μπορεί να είχε, ήταν ο πρώτος άνθρωπος που νοιάστηκε όντως για μένα και που γνωρίσαμε ο ένας τον άλλο πέρα από την επιφάνεια. Δεν τον θέλω πίσω, μόνο στεναχωριέμαι που στα 25 μου ήταν η πρώτη μου ουσιαστική σχέση και δεν μπήκε καν στην διαδικασία να μου ζητήσει μια συγγνώμη.
1
