11.1.2014 | 06:01
Με αφορμή την εξομολόγηση ''αχ πού να'σαι;''
Μερικές φορές η ζωή παίζει περίεργα παιχνίδια.Σε ταλαιπωρεί όσο δεν πάει και μετά από όλα όσα έχεις περάσει σου στέλνει αυτό που πάντα ονειρευόσουν.Έναν έρωτα αμοιβαίο.Κάποιον που σου προκαλεί φοβερά καρδιοχτύπια,που η έλξη μεταξύ σας είναι τόσο δυνατή...Και αντί να το ζήσεις το ΑΡΝΕΊΣΑΙ!Ναι το αρνείσαι!Του κλείνεις την πόρτα κατάμουτρα!Γιατί δεν το πιστεύεις.Δεν πιστεύεις ότι μπορεί να είναι αλήθεια.Λές,θα την πατήσω στο τέλος και πάλι εγώ θα υποφέρω.Εγώ θα πονάω.Θα δείξω εμπιστοσύνη και θα σπάσω για ακόμη μια φορά τα μούτρα μου.Όπως πάντα.Κι έτσι τσουβαλιάζεις μαζί με όλους τους άχρηστους που γνώρισες στην μέχρι τώρα ζωή σου,τον μοναδικό άνθρωπο που πραγματικά άξιζε να του δώσεις μια ευκαιρία.Να το ρισκάρεις κι όπου πάει.Αλλά δεν το έκανες.Δεν έκανες τίποτα.Συγνώμη.Δεν μου άξιζες.Σε θέλω πάντα...