ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

εξαφανίζεσαι όταν θες...Με εγκατέλειψες όταν είχα κατάθλιψη και σε χρειαζόμουν όσο τίποτα άλλο. Προτίμησες αυτό παρά να μπεις στη ζωή μου. Με συμβούλεψες να τα φτιάξω με άλλον. Μια ζωή μου έστελνες άλλους στη θέση σου και μετά μου έκανες και ζήλιες. Δε μου υποσχόσουν τίποτα τόσα χρόνια, μόνο με υπέβαλλες σε απίστευτη πίεση και άγχος. Ένιωθα και μερικές φορές το νιώθω ακόμη ότι χάνω τη ζωή μου, τα νιάτα μου, μαζί σου. 4 χρόνια πέρασαν εξάλλου. Πόσο ακόμη; Δε θέλω να γεράσω μέσα σε μια ψευδαίσθηση... Αν δεν έρθεις, θα φύγω εγώ. Θ' αλλάξω πόλη. Δεν μπορείς να μ' ακολουθείς παντού. Θέλω να είμαστε κανονικό ζευγάρι, κανονικό! Με την αγάπη, τον έρωτά μας, τα σκαμπανευάσματά μας. Μια σχέση δεν είναι όλο ένταση, διαφωνίες, ζήλιες και διεκδίκηση, δεν τα θέλω αυτά πια, θέλω συντροφικότητα, γαλήνη, τρυφερότητα και πάθος μαζί. Σε μια σχέση θα έρθει και η ρουτίνα, η συνήθεια αλλά στο χέρι μας είναι να τα ανατρέψουμε αυτά με μικρές αλλαγές, μικρές εκπλήξεις, ένα σημείωμα στο ψυγείο που να λέει πόσο σημαντικός είσαι για μένα, μια εκδρομή ένα διήμερο...απλά πράγματα που να μπορώ να σου προσφέρω κι εγώ. Να χαθώ στην αγκαλιά σου, να βρω τον εαυτό μου...κι ας τελειώσει ο κόσμος. Αλλά μη με κάνεις να μαζεύω άλλα παράπονα, γιατί μια μέρα θα με πνίξουν, σταμάτα να παίζεις μαζί μου και σταμάτα να μου στέλνεις άλλους, αν δε θέλεις να με χάσεις. Εκτός κι αν δε σε νοιάζει...