ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Και προσπαθώ, προσπαθώ και δεν νιώθω να καταφέρνω περισσότερα. Και έναν αληθινά καλό λόγο έχω να ακούσω τόσο καιρό. Πόσο κακό μου έκανε το οτι παράτησες αυτή τη φιλία τόσο εύκολα. Καμία σταθερά. Φίλοι με μικρή κατανόηση και εγώ χωρίς στήριγμα αισθάνομαι μόνος. Για όλα πρέπει να προσπαθώ. Για να βρίσκω δουλειά, για να είμαι αγαπητός στις παρέες, για να έχω ερωτική ζωή. Δηλαδή αν δεν έκανα όλες αυτές τις προσπάθειες, θα ήμουν άσχημος, άνεργος, ανεπιθύμητος και ακόμα πιο απογοητευμένος. Υπάρχει κάτι στη ζωή που να έρχεται αυθόρμητα? Να αρέσεις σε κάποιον για αυτό που είσαι χωρίς να χρειάζεται να κάνεις επίδειξη δυνάμεων και ικανοτήτων. Να καταφέρνεις κάτι διότι έχεις αποδείξει ήδη την αξία σουκαι όχι να προσπαθείς συνεχώς να πείθεις. Και είναι και αυτό το δίλλημα που η αποδέχεσαι οτι δεν αξίζεις τόσα όσα νομίζεις, η παλεύεις μια ζωή για κάτι καλύτερο και το παίρνεις πολύ δύσκολα και για να το κρατήσεις φτήνεις αίμα. Δεν ξέρω τι άλλο να κάνω. Να χαμηλώσω τις προσδοκίες και τις απαιτήσεις μου? Να αρκεστώ στο μέτριο? Να μην με προορίζω για κάτι καλύτερο? Δεν θέλω να μπω στο κουτί που μου έχετε φτιάξει. Δεν θέλω να με δω μέσα απο τα μάτια σας. Αν με έβλεπα μέσα από εσάς δεν θα είχα καταφέρει τίποτα. Θα ήμουν αυτός ο μικρός άνθρωπος που με κάνετε συχνά να νιώθω. Και μέσα μου σπάω και εκρήγνομαι. Είμαι μεγαλύτερος από αυτό το σώμα που κουβαλάω. Είμαι δυνατότερος από όσο φαίνεται. Είμαι πιο δύσκολος από ότι νομίζετε. Αν μπορούσατε θα με ποδοπατούσατε. Δεν θα σας το επιτρέψω ποτέ όμως αυτό. Με έχω χτίσει στη βροχή και το χιόνι. Με έχω σώσει από την μιζέρια και την μικρότητα την οποία επιβάλλετε. Και τώρα που μπήκα στο χορό της ζωής αυτής, θα χορέψω μέχρι να σας δω από το ύψος που μου αναλογεί. Και μου αναλογεί το ύψος το αμέτρητο.