Φαντάσου, πάντως, για να μπαίνει η κοπέλα του για να δει το προφίλ σου (ξέροντας κιόλας ποια είσαι), πόσο πρέπει να της έχει φάει τ' αυτιά ο άλλος για την πρώην του, αντί να επικεντρωθεί στο να χτίσει μια ρημάδα ομαλή σχέση με τη νυν του. Άντε εσύ είσαι μόνη και δικαιολογείσαι που γυρνάς τακτικά στο παρελθόν. Θες-δεν θες, σκέφτεσαι την τελευταία σου σχέση και τα λάθη που έκανε ο καθένας σας, καθώς και τα καλά και τα άσχημα. Ο άλλος, όμως, τι στο καλό πια γυρίζει στα περασμένα αν όντως έχει κοπέλα, δεν το καταλαβαίνω. Εν μέρει, είναι υγιές να θυμάσαι κάποια πράγματα από προηγούμενες σχέσεις, για να προσδιορίσεις πιο ξεκάθαρα τι θέλεις και τι δεν θέλεις να έχεις σε μια επόμενη σχέση σου. Αυτό που συμβαίνει σ' εσένα, όμως, καταλήγει τοξικό για τον ίδιο σου τον εαυτό και μάλλον δεν πρόκειται για απλό κόλλημα, θα σου εξηγήσω παρακάτω. Θα σου πω μόνο αυτό στο μεταξύ: σκέψου ότι τα εμπόδια που είχατε στην επανασύνδεσή σας ήταν για καλό τελικά. Αν υπάρχουν καταστάσεις όπως αυτή που είχατε, που μια δεν μπορεί/δεν θέλει ο ένας και μια ο άλλος, τελικά είναι από μόνο του απόδειξη ότι δεν είναι να γίνει. Γι' αυτό και δεν βλέπω το λόγο να το κουράζετε μεταξύ σας. 2,5 χρόνια είναι μεγάλο διάστημα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει τώρα να τρέξεις να κάνεις σχέση με τον πρώτο τυχαίο, αρκεί να μην είσαι μόνη. Ούτε, όμως, σημαίνει, ότι πρέπει να μονάσεις ώσπου να βρεις τον ιδανικό, γιατί έτσι θα μείνεις μόνη ως τη σύνταξη. Όσο για το γεγονός ότι σκέφτεσαι ακόμα τον πρώην σου, μου φαίνεται ότι εν μέρει έχει να κάνει με την ψυχοσύνθεσή σου (είσαι άνθρωπος που κρατάει τα περασμένα για καιρό μέσα του) και εν μέρει έχει να κάνει με το γεγονός ότι δεν έχεις ξεθυμάνει κάπου, δεν έχεις βγάλει από μέσα σου όλη την αναθεώρηση της σχέσης που έληξε μεν, αλλά σου έχει αφήσει αποτύπωμα. Ίσως είναι η περίπτωση που πρέπει να πας σε ψυχολόγο, αλλά όχι για να φτιάξεις κάτι, παρά μόνο απλώς να σε ακούσει κάποιος και να σου δώσει μια πιο αποστασιοποιημένη οπτική χωρίς να σε κρίνει ή να σου κουνάει το δάχτυλο λέγοντάς σου επικριτικά ότι είσαι "ακόμα κολλημένη" ή τίποτα τέτοιο. Μπορεί να σε βοηθήσει και αν ποστάρεις ανώνυμη εξομολόγηση με απενεργοποιημένα σχόλια, δεν ξέρω. Πάντως, προφανώς κι έχεις να τα πεις κάπου, κάτι σε βασανίζει από τη σχέση εκείνη. Μπορεί το μεγάλο σου ερώτημα να είναι "αν αξίζεις αγάπη τελικά ή όχι." Ή μπορεί να έχεις αγωνία μέσα σου για το αν είσαι "αρκετά καλή" ή όχι. Όπως κι αν έχει, ο πρώην δεν είναι το κόλλημά σου. Αντιθέτως, πιστεύω ότι ο πρώην πυροδότησε μέσα σου κάποια ανασφάλεια που είχες κρυμμένη και την έφερε στην επιφάνεια. Ψάξε το λίγο και μίλα σε κάποιον (ή σε κάποιους, γιατί όχι), όπου θα είναι εγγυημένο ότι δεν θα λάβεις πίσω δηκτικά σχόλια.
30.10.2022 | 16:27
Με έχω κουράσει
Με έχει κουράσει όλη η ιστορία με τον πρώην μου και τα συναισθήματα που νιώθω. Έντονος ερωτας.Εγωιστές και οι δυο όμως, εκείνος πάντα περισσότερο. Χωρίζουμε, ανα 6-7 μήνες να υπάρχει επικοινωνία είτε από μεριάς μου είτε εκείνος. Δεν τα καταφέραμε ποτέ να τα ξανά βρούμε γιατί όταν δεν ήταν σίγουρος εκείνος (υπήρχε απόσταση) ήθελα εγώ και όταν ήθελε εκείνος εγώ δεν μπορούσα να επενδύσω. Την επικοινωνία την έκοψα οριστικά εγώ μπλοκ παντού,διαγραφεί αριθμού κλπ. Υπήρχε μόνο μια εφαρμογή γνωστή που δεν τον είχα βγάλει γιατί οκ το θεωρούσα αστείο, έλα που όμως σε εκείνη την εφαρμογή βγήκε η δυνατότητα πριν κάποιο καιρό να φαίνεται ποιος επισκέπτεται το προφίλ σου. Ακάθεκτος εκείνος έμπαινε, μαζί και η κοπέλα του. Καμία αντίδραση εγώ γιατί θέλω να ξεφύγω από αυτή την κατάσταση. Το διαχειριζόμουν μια χαρα μέχρι που τον ειδα από κοντά και όταν μου ανακοίνωσε η φίλη μου ότι κάθεται ακριβώς πίσω με έπιασε ένα άγχος. Από τότε δεν έχω σταματήσει να τον σκέφτομαι γιατί προφανώς όταν δεν βλεπεις τον άλλον ελέγχεις τα συναισθήματα σου κάπως. Ο λόγος που το γράφω είναι γιατί αντί με τον χρόνο που πάει (2,5 χρόνια) από τον χωρισμό βλέπω ότι ακόμα έχω συναισθήματα κρυμμένα και δεν θέλω! Βάση λογικής γιατί να έχω συναισθήματα για κάποιον που δεν είμαστε μαζί και ούτε πρόκειται ξανά;
6
