ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βαρέθηκα τους φίλους μου. Γιατί; βλέπω τελικά ότι ακόμα και αυτοί που υποτίθεται ότι έχουν μια καλλιέργεια ένα πνεύμα κάτι τέλος πάντων μόλις έρθει η σειρά τους να ακούσουν μία παρατήρηση δεν μπορούν να την δεχτούν με τίποτα και αντιδρούν με διάφορους τρόπους ενώ αυτοί όμως μπορούν να το κάνουν στους άλλους με περίσσεια άνεση. Μήπως τελικά στους περισσότερους ακόμα και στους πιο υποτίθεται ψαγμένους και μπροστάριδες πνευματώδεις τύπους τους αρέσει να έχουν ένα καλόβολο σκυλάκι στα πόδια τους που να μην αντιδρά; Είναι αστείο. Γιατί ακόμα και αυτοί που σε συμβουλεύουν να μην ανέχεσαι πράγματα απ' τους άλλους, κάνουν κάποια στιγμή και οι ίδιοι τα ίδια και μετά δεν μπορούν να δεχτούν την παρατήρηση. Να δείτε πως χτυπιούνται να υπερασπίζονται τον εαυτό τους και δεν βλέπουν τα δικά τους!!! αυτό βλέπω εγώ. Παιδιά μπορεί πραγματικά να έχει καλή πλευρά ο άλλος και όχι υποκριτικά καλή, να είναι υποστηρικτικός, αλλά μέσα σε όλα αυτά να θέλει να έχει το δικαίωμα και του οδηγού και του κριτικού. Και πως φαίνεται αυτό; διότι αν δεχτεί κάποια παρατήρηση αντιστοίχως δεν το ανέχεται. Αυτό εμένα δεν μ' αρέσει καθόλου. Μέχρι που μπορεί να μη σε βλέπει μετά ως φίλο απ' τον εγωισμό του καταβάθος. Έτσι όμως δεν μπορούμε να πάμε μπροστά και ούτε είναι υγιείς τέτοιες σχέσεις. Κάποια στιγμή κάπου θα αντιδράσει το πράγμα και μάλλον πρέπει να αντιδράσει.