ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όχι σε σημείο σιχαμάρας, αλλά μου προκαλεί μεγάλη απορία και δυσφορία.Ναι, ΟΚ, εδώ και μήνες δεν είμαι σε σχέση.Ναι, είμαι ευάλωττη, ευαίσθητη, δεκτική, καλοσυνάτη τύπισσα κτλ.Ναι, πιστεύω ότι είμαι ελκυστική.Αυτό δε δικαιολογεί ότι όποτε βγαίνω με φίλους, τα αρσενικά δε χάνουν ευκαιρία να με πιάσουν λίγο από δω λίγο από κει, ενώ μπορεί να μην έδωσα δικαίωμα:Ξέρω ότι μερικοί ή μερικές το θεωρείτε απολύτως νορμάλ κοινωνικά, και θαρρώ πως είναι: Όπου βγεις το βράδυ και δεις παρέες, δεν μπορείς να μην παρατηρήσεις ότι υπάρχει πάντα ένας, δύο, τρεις, όλοι, που πιάνουν τα κορίτσια της παρέας από τη μέση, από τον ώμο, τα φιλάνε στο λαιμό κτλ, θεωρώντας το φυσιολογικό να το κάνουν ως... τι, από τη στιγμή που δεν παίζει να γίνει κάτι μεταξύ τους; Θα μου πεις, φλερτάρουν... ΟΚ. Αλλά μήπως υπάρχει μια ενδόμυχη ανάγκη στα αρσενικά να αποδείξουν κάτι; Ότι δηλαδή, εφόσον όλοι χουφτώνουν κατιτίς, ας χουφτώσω και εγώ; Γιατί, ναι μεν φέρονται έτσι αλλά βλέπεις ότι δεν είναι πάντα άνετοι... τι προσπαθούν να αποδείξουν;Γιατί δεν μπορούμε να είμαστε άνετοι μεταξύ μας; Και εγώ, αν έρθεις και με πιάσεις ανύποπτα από τη μέση, ίσως παραξενευτώ, αλλά δε θα το δείξω. Αν γίνει μια φορά, ίσως να μη με πειράξει. Αλλά αν περάσω μέσα σε μια νύχτα από 3-4 χέρια... αρχίζω να εκνευρίζομαι!Το λέω για να έχετε υπόψην ότι, ακόμα και αν οι κοπελιές δε φαίνονται να ενοχλούνται, δεν είναι πάντα άνετες με αυτό που συμβαίνει. Αισθάνονται και αυτές αμηχανία.Ξέρω υπάρχουν πολλοί που θα με πουν κομπλεξική, αλλά ενδιαφέρομαι να μάθω τη γνώμη σας στο θέμα.Είμαι πολύ ανοιχτό άτομο και δεκτική και άνετη, το επαναλαμβάνω. Και κοινωνική επίσης. Αυτή η δηθενιά όμως -γιατί εν μέρει αυτό είναι-, μου τη σπάει. Μεγάλοι άνθρωποι είμαστε. Φλερτάρω αν γουστάρω και με όποιον γουστάρω, δεν μπορώ να υπόκειμαι συνέχεια σε τέτοιους συμβιβασμούς απλά και μόνο από ευγένεια και για να μη μου την πέσουν άλλοι 100 και μου πούνε, "φυσιολογικό είναι, τι σε πειράζει"...