ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμασταν καλά σε σχέση 1 χρόνου. Με ενόχλησε κάτι στην συμπεριφορά του, του είπα τι με ενόχλησε και ότι σπάστηκα. Νευρίασε. Νευρίασα και εγώ με την εγωιστική στάση του και ήδη σπασμένη, του είπα να το τελειώσουμε χωρίς όμως να σταματήσω την επικοινωνία μαζί του μέσα στην ημέρα με ευγενικό τρόπο . Νευρίασε περισσότερο με την λήξη της σχέσης από μεριας μου. Του έστειλα μήνυμα την επόμενη και του είπα ότι δεν μου αρέσει αυτό που γίνεται, το πως φέρεται και δεν εκτιμά το γεγονός ότι τον έχω στηρίξει σε κάποια θέματα. Δεν το εκτίμησε καν και το αρνήθηκε. Του είπα ότι δεν θέλω να χωρίσουμε μιλώντας του ευγενικά, καλοπροαιρετα και γλυκά όλη την ώρα . Μου είπε ότι αυτός θέλει, είναι στενοχωρημένος και με αγαπάει αλλά έχει νευριάσει επειδή δεν του σήκωσα χθες το τηλέφωνο πριν μαλώσουμε να του πω ότι θα τον πάρω πιο μετά αν και ειδα την κλήση . Να σημειώσω εδώ ότι όταν μου τηλεφώνησε, μιλούσα με ένα συγγενικο μου πρόσωπο στο τηλέφωνο (αλήθεια), του ζήτησα συγγνώμη αν τον πείραξε και μου το προέβαλε ως αιτία του θυμού του μια μέρα μετά ενώ εγώ νόμιζα ότι το λύσαμε! Εκ τότε δεν του έστειλα άλλο μήνυμα θεωρώντας ότι ήμουν ξεκάθαρη απέναντι στα συναισθήματα μου, σωστή απέναντι του και ήθελα να κρατήσω ένα επίπεδο και μια αξιοπρέπεια στην μεταξύ μας σχέση. Ούτε θέλω να τον παρακαλέσω ούτε θέλω να εντείνω την μεταξύ μας ένταση για να διατηρήσω την ηρεμία μου. Είμαι 20. Εσείς τι λέτε;