19.5.2015 | 16:50
Με κούρασαν τα μεγάλα λόγια.
Κενά όταν δε συνοδεύονται από πράξεις. Ούτε τον εαυτό μου πιστεύω όταν τα λέει (και το κάνω συχνά) ούτε τους άλλους όταν τα ακούω. Τα πράγματα πρέπει να εξελίσσονται ομαλά σε μια γνωριμία. Να δοκιμάζεται αυτή μέσα στο χρόνο μέχρι να πεις το σ αγαπώ. Το σ' αγαπώ δεν είναι καραμέλα. Λυπάμαι που έφτασα να το λέω τόσο επιπόλαια. Χάνουν οι λέξεις το νόημά τους και δεν έχουν πια αξία όταν τις λες εκεί που πρέπει. Αγαπώ την οικογένειά μου, που με φροντίζει, με νοιάζεται και με ανέχεται. Τους αγαπώ γιατί θα έδινα τη ζωή μου γι' αυτούς. Καμία φίλη μου δεν αγαπώ απλώς τις νοιάζομαι, η αγάπη όμως είναι κάτι πιο μεγάλο. Αγαπώ το σκυλάκι μου, γιατί μου ανταποδίδει την αγάπη μου. Δεν αγαπώ κανέναν γκόμενο. Θα αγαπήσω μόνο τον άντρα της ζωής μου, κανέναν άλλον. Μακάρι να μπορούσαμε να αγαπήσουμε όλο τον κόσμο, αλλά αν κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό, ας μην ευτελίζουμε τις έννοιες.